لطفا منتظر باشید ...
سخنراني در جمع خانواده‌هاي شهدا، مفقودان و گروهي از جانبازان و آزادگان استان لرستان
(1370/05/30 )بسماللَّهالرّحمنالرّحيمالحمدللَّه ربّ العالمين والصّلاة والسّلام على سيّدنا و نبيّنا ابى‌القاسم محمّد و على اله الأطيبين الأطهرين المنتجبين سيّما بقيّةاللَّه فى الارضين. قال اللَّه الحكيم فى كتابه: و لاتحسبنّ الّذين قتلوا فى سبيل‌اللَّه امواتا بل احياء عند ربّهم يرزقون.فرحين بما اتاهم اللَّه من فضله و يستبشرون بالّذين لم يلحقوا بهم من خلفهم الّا خوف عليهم و لاهم يحزنون(1)از اين جلسه‌ى مبارك و در ميان شما جمع خانواده‌هاى معظم و مكرم شهيدان عزيز، براى صاحبان بينش، عطر شهادت و روح فداكارى و مجاهدت متصاعد و محسوس است. اگر دهها سال ديگر هم بگذرد، آنچه بايد به عنوان بالاترين ارزشها محسوب بشود، همين ارزش شهادت و فداكارى شهيدان عزيز ماست. زمان، همه چيز را كهنه مى‌كند؛ مگر خون شهيد را. ببينيد از زمان شهادت سيدالشهداء (عليه‌الصّلاة و السّلام) قرنها گذشته است؛ اما ياد شهيدان و خون شهيدان، روزبه‌روز اثرش برجسته‌تر شده است.همه‌ى شهيدان عزيزند. در همه‌ى زمانها، شهيد ذى‌قيمت است؛ اما بعضى از شهيدان عزيزترند. شهيدان عزيزتر چه كسانى هستند؟ آن كسانى كه در مقاطع حساس به داد اسلام رسيدند و خودشان را فدا كردند. اگر اين حساب درست باشد، به نظر من شهيدان انقلاب اسلامى و جنگ تحميلى، از جمله‌ى عزيزترين شهداى طول تاريخند. چرا؟ چون در اين زمان، اسلام از هميشه غريبتر شد. دشمنان اسلام، ابرقدرتها و مستكبران، دنياطلبان و وحشى‌صفتان، در طول سالهاى متمادى به جان اسلام و مسلمين افتادند؛ همه‌ى ابزارها را براى كوبيدن اسلام به كار بردند؛ چه پولها خرج كردند، چه نقشه‌ها كشيدند، و در طول سالهاى استعمار، چه لطماتى بر ملتهاى مسلمان وارد كردند. در چنين روزگار غربتى بود كه انقلاب بزرگ ما و رهبر عظيم‌الشأن و ملت بزرگوارمان به پا خاستند. اين جوانان و فرزندان و عزيزان شما كه در جبهه‌ها و پشت جبهه‌ها به شهادت رسيدند، در مقابل همه‌ى قدرتهاى ظالم عالم قد علم كرده بودند؛ اين شوخى نيست.در زمان ما، مسأله، مسأله‌ى صد نفر و هزار نفر و يك ميليون نفر مسلمان نبود؛ مسأله‌ى همه‌ى دنياى اسلام بود. آنها مى‌خواستند اسلام را محو كنند و نام اسلام را از بين ببرند و اثرى از آثار اسلام در عالم باقى نماند؛ چون اسلام با قلدريهاى آنها روبه‌رو بود. امريكا از اسلام مى‌ترسيد و مى‌ترسد. قلدرها و سرگردنه‌بگيرهاى معتبر عالم - يعنى همين قدرتهاى جهانى - از اسلام مى‌ترسيدند و مى‌ترسند؛ لذا كمر به نابودى اسلام بسته بودند. جوانان شما قيام كردند، به ابرقدرتها سيلى زدند و نقشه‌هاى آنها را نقش بر آب كردند. همين جوانان شما، همين جوانان هجده‌ساله و بيست‌ساله و بيست‌وپنج‌ساله، همين جوانان بسيجى و ارتشى و سپاهى و رزمنده‌ى ميدان جنگ يا پشت جبهه، توانستند همه‌ى قدرتهاى مسلط جهانى را در روزگار ما شكست بدهند؛ كارى كردند كه پرچم اسلام در دنيا سرافراز شد.عزيزان من! زنان و مردان مسلمان و فداكار اين خطه‌ى شهيدپرور! بدانيد كه خون جوانان شما بحمداللَّه هدر نرفت. جوانان شما مثل مولا و آقايشان حسين‌بن‌على (عليه‌السّلام) توانستند با جان خودشان اسلام را روسفيد و مسلمين را سربلند كنند. امروز مسلمانان در دنيا قوى شده‌اند و جوانان در نقاط مختلف دنياى اسلام، به شوق اسلام به پا خاسته‌اند. چه كسى اين كار را كرد؟ اين عزت و شكوه و عظمت را چه كسى به اسلام داد؟ امروز چه كسى اين حيثيت را براى امت عظيم اسلامى به وجود آورده است؟ همين جوان شما، همين عزيز شما، با جان و با خون خود. اين درسى است كه شهدا به ما دادند. ما نبايد اين درس را هرگز فراموش كنيم، و نمى‌كنيم.كسى خيال نكند كه ابرقدرتها با اسلام آشتى كرده‌اند. كسى گمان نبرد كه امروز امت اسلامى محتاج ايستادگى و مقاومت در مقابل قلدرهاى جهانى نيست. هر كارى كه آنها با ما نكرده‌اند، نمى‌توانسته‌اند بكنند. هر كارى از آنها عليه امت اسلامى بربيايد، دريغ نمى‌كنند. ما بايد بيدار باشيم. ما بايد سر پا باشيم. ما بايد فراموش نكنيم كه قرآن از ما چه مى‌خواهد. ما بايد پيام اين خونهاى پاك را از ياد نبريم. ما بايد وصيت امام بزرگوارمان را همواره آويزه‌ى گوش داشته باشيم. او دشمنان اسلام را خوب شناخته بود. دشمنان، همانها هستند كه امام ما گفت.دشمن در مقابل ملت به پا خاسته‌يى مثل ملت ما، ضعيف است. دشمن در مقياس مادّى قوى است؛ ولى در مقياس معنوى دچار ضعف شديد است. ملت ما بايد با همين معنويت، با همين ايمان، با همين وحدت و با همين هوشيارى و زيركى‌يى كه از اول انقلاب نشان داده است، در صحنه بماند. خانواده‌هاى عزيز شهدا، جوانان، شما جوانانى كه برادرانتان شهيد شدند، پدرانتان در جبهه‌ى نبرد حق با باطل جان دادند، بايد جلوتر از ديگران باشيد؛ خدا را شكر كه هستيد.امروز خانواده‌هاى شهدا آن‌چنان عزت و بزرگوارى از خود نشان داده‌اند كه چهره‌ى منور اسلام به وسيله‌ى آنان به بسيارى از مردم دنيا شناسانده شد. كشورهاى ديگر هم جنگ داشته‌اند، آنها هم كشته داده‌اند، آنها هم پدران و مادران و خانواده‌هاى كشته‌شدگان داشته‌اند؛ ولى آيا آنها مثل شما صبر كرده‌اند؟ مثل شما پاى خدا حساب كرده‌اند؟ مثل شما هوشيارى بخرج داده‌اند؟ ابداً. من تاريخچه‌ى ملتهايى را كه جنگ داشتند و جوانانشان كشته شدند، خوانده‌ام. شايد بشود گفت كه مثل خانواده‌هاى شهداى عزيز ما، در هيچ ملتى نظير ندارد؛ اين هم به بركت اسلام است. آن مادرى كه دو پسر، سه پسر، يا چهار پسر را در راه خدا قربانى كرده، بايستد و بگويد فرزندان ديگرى هم كه دارم - يا اگر داشته باشم - فداى اسلام، ما اين روحيه را جاى ديگرى سراغ نداريم؛ اين مخصوص شماست.من به شما عرض كنم كه امروز دارند توطئه‌هاى بزرگى عليه امت اسلام طراحى مى‌كنند؛ عليه ملت ما هم توطئه درست مى‌كنند. همين محاصره‌ى اقتصادى ما، توطئه است. تبليغاتى كه مى‌كنند، توطئه است. فساد و فحشايى كه به جامعه‌ى ما تزريق مى‌كنند، تا جوانان ما را مبتلا كنند، توطئه است. دروغ‌پراكنيهايى كه مى‌كنند، همه توطئه است. توطئه است تا اين بنا را از بيخ و بن بركنند، اين پايه‌هاى محكم را فرو بريزند، و باز در اين‌جا مثل دوران ستمشاهى، بناى استعمارى به پا كنند؛ اما غافلند كه ملت ما بيدار شده و هوشيار است، و خانواده‌هاى شهدا هوشيارند.من به شما خانواده‌هاى شهدا عرض مى‌كنم كه هوشيارى و بيدارى و عزت نفس و آگاهى روزافزونتان نسبت به اسلام را حفظ كنيد؛ كه بحمداللَّه حفظ هم كرده‌ايد. خداى متعال از شما راضى باشد و قلب مقدس ولىّ‌عصر (ارواحنا فداه) متوجه شما باشد و مشمول دعا و لطف و رضايت آن حضرت باشيد و روح امام (رضوان‌اللَّه عليه) از شما راضى باشد.در كنار شهداى عزيز ما و خانواده‌هايشان، شهيدان زنده‌ى انقلاب، يعنى جانبازان و خانواده‌هاى آنان هستند؛ آن زجركشيده‌ها، آن كسانى كه سلامت خودشان را در راه خدا داده‌اند. در كنار آنها، اين آزادگان عزيز ما هستند كه سالهاى متمادى در جبهه‌ى مقدم - يعنى در زندانها و اسارتگاههاى عراق - از شما و از آرمانهاى شما و شهيدانتان دفاع كردند و عزت اسلام را حفظ نمودند. اين صبر خانواده‌هاى آزادگان، در پيش پروردگار و اوليايش، چيزى بزرگ و مستوجب ثواب عظيمى است. اين مفقودان عزيز ما كه تاكنون از آنها اثرى نيافته‌ايم، اما مى‌دانيم كه عده‌يى از عزيزان ما هنوز در بندهاى عراق هستند، چه‌قدر صبر كردند و صبر مى‌كنند؛ خانواده‌هايشان هم همين‌طور.پروردگارا! به محمّد و آل محمّد، پاداش اين صبرها و اين فداكاريها را از خزانه‌ى رحمت و فضل خودت به همه‌ى اين عزيزان و خانواده‌هايشان عنايت كن. پروردگارا! دست دشمن را از اين آب و خاك و از اين ملت عزيز و از اين انقلاب شكوهمند كوتاه كن. پروردگارا! مشكلات اين امت بزرگ و عزيز را با سرانگشت قدرت خود، بزودى و به آسانى حل بفرما. پروردگارا! مهر و محبت ميان اين ملت و نيز وحدت و يكپارچگى آنان را روزبه‌روز مستحكمتر بفرما.از اين‌كه توانستم شما عزيزان را زيارت كنم، خيلى خوشحالم. همه‌ى شما را به خدا مى‌سپارم.والسّلام عليكم و رحمةاللَّه و بركاته1) آل‌عمران: 169 و 170
