ياران امام - او به تنهایی یک ملت بود نسخه متنی

ياران امام

ياران امام همه در يك صفند، صف شهيدان

ياران امام را بايست در شهيدان جست

ياران امام همه به خيل شهيدان خواهند پيوست

بر پشت ياران امام جاي پاي خنجر زهرآلود منافق پيداست

بر پشت ياران امام جوي خون خلوص و مكتب جاري است

ياران امام پا در جاي پاي خونين شهيدان مي گذارند و در عالم مخصوص به خود جاي مي گيرند و روزي مي خورند و به ابديت مي پيوندند

هر كه امام را شناخت، خون را شناخت عشق را شناخت مرگ را ناسزا گفت و شمشير بدست به ميدان رزم كربلا آمد و هنگام غروب آفتاب هر كه از كربلاي جنگ زده عبور كرد خون شمشير بدستان امام را بر كف زمين سوخته كربلا نظاره كرد

از لحظه جاري شدن خون حسين سرور آقايان و شهيدان راه حق، امت مسلمان سرگردان و پراكنده از هر چشمه و رودخانه ديدن كردند به هر غار و هر كوه و بيابان نظر كردند و گروه گروه بدنبال بقاياي اين خون، همه مكانهاي مقدس و ميدان هاي كهنه و نو را زير پا گذاشتند كعبه را دور زدند ساليان سال طواف كردند تا ردي بيابند

اما هر چه كه بر زمين كربلا ريخت همان خون حسين و يارانش همانها بوسيله يك راه بي نهايت سرخ و خونين به عالم غيب رجعت نمود و در بازگشت خود بود كه خروشيد و از دل دردمندان و بيچارگان آه شد ناله شد، فرياد شد تا خون در رگ ماست خميني رهبر ماست

زندگي نكبت بار در سرزمين يكتاپرستان بسر آمده

دوره بربريت و بيچاره ماندن و تحقير شدن بسر آمده

دوره انسان شدن، از خود گذشتن، صادق بودن شروع شده

دوره دشمني ها و كينه ها بسر آمده زيرا خون 72 تن در كوچه ها، ميادين، مساجد، جاري شده و صف گلگون كفنان از ميان خانه هاي ما برادران ما مادران ما پدران ما گلچين شده و راهي بي نهايت و عالم غيب در محلي بدون ظلم رجعت مي كنند كه مظلومانه جان دادند

سايه منافقان بسر شهر افتاده همه حيران و مبهوت و گيج، بي خدا، دشمن خدا، دشمن ياران خدا دشمن خون ضعفا، بيچارگان، ياران مخلص امام گلچيني از ياران ما كه در شهادتي مظلومانه ما را رها و ترك گفتند

خون حسين و ياران منافق كشش در كوچه هاي شهر جاري است

جمعه سرخ نيست ! هر هفته سرخ و خونين است ! جمعه حمام خون است

غرق شدن خنجر منافق در خون بيچارگان امت ماست امام رزم دوباره است، عشق دوبراه است

امام پوست رگ خون شهداي ماست

آتشفشان دوباره كه تاريخ را لرزاند كه تاريخ را از بند جباران رهانيد

و دروغ هاي آن را شست و صفحات آنرا جوانمردانه نگاشت كه هر كس جان داد، خون سرخ داد در راه خدا داد حافظ سيل خون بيچارگان خداست

حافظ خون حسيني ها، بهشتي ها، امام ها ، سربازها و پاسداران بي كفن است

ياران امام شناوران خون تاريخ را از همة شرم وخيانت رهانيدند و صفحات زريني را نگاشتند

چه خوب خورشيد آن شجاع بر پيكر منافقان قرآن بدست

همانها كه از سيل خون شهيدان خون عاريه گرفته بودند و در شيشه پشت ويترين مغازه هاي خود در ميان امت مسلمان به نمايش گذاشته بودند

همانها كه حسين را سر بريدند و در شب 72 تن هفت شب پياپي رعد و برق بر جان ابرها و عرش انداختند همانها كه بهشتي را سر بريدند و به پيش بني اميه ها رفتند و سرگذشت خود را منافقانه به آن خود سر ديكتاتور بازگو نمودند و از خون شهيدان نوشيدند

چه بي شرمانه فريب دادند

چه ظالمانه عمل كردند

شهيدان را يكي از يكي ديگر مظلوم تر نمودند

چه متخصصانه دروغ گفتند دزديدند و فرار كردند

و خنجرهاي برهنه خود را در شهر و ده و كوچه در ميان بيچارگان و زحمتكشان مسلمان در ميان ياران امام پرتاب نمودند

منافق خوب گوش كن تو منافقي فقط همين

خنجرت، هم دشنه زهر آلودت كه روزي از سينه بگين نجس و صدام و حيله هاي صدگانه اش و ريگان مغز الكي و سادات متعفن مدفون قصه مي گفت ببين چگونه بر پشت ياران امام سرداران امام زمان بندگان مخلص خدا فرود مي آيد ببين چگونه ياوران انقلاب بيچارگان و مسلمانان اين سرزمين زجر كشيده و مظلومان را مظلومانه شهيد مي كني و ظالمانه خنجر ميزني و منافقانه جاي خون را پاك مي كني

منافق خوب گوش كن تو منافقي فقط همين

تو بت پرستي و بت ميتراشي ميترسي، نه چنين گماني نيست تو شرم داري كه اول سخنت بگوئي بنام ـ رجوي ـ تو بيچاره تر از بت خودت هستي همان آواره و فراري از وطن و خائن به وطن تو چقدر خوابي خواب مي بيني رؤياي تو در پاريس لذت مي برد و تو هنوز خواب مي‌بيني خواب فرار از دست خيانت بت خود، خواب جشن هاي پاريسي و شناخت و تبيين جهان رجوي و خنجرهاي برهنه اش همين

تفسير علمي قرآن بر پيكر مسلمانان ايران

تو چه بيچاره عمل ميكني كه به جنگ مسلمانان آمده اي ! به جنگ پدر همسايه كه از كار شكنده روزانه باز مي گردد

تو چه مضحكانه عمل مي كني كه نميداني چه بكني

هم اكنون بت هائي كه مي پرستي در حال ريختن نقشه هاي شوم خود هستند

رجوي بيچاره و صدر نشين خائنين بني صدر پر مدعا كه شمشيرش از پاريس كشيده شد و بر فرق رجائي و باهنر مظلوم فرود آمد تو چه بدبختي كه بر لبه اين شمشير سفر مي كني راه ميروي و در آخر با يك حركت آهسته آنان به دو نيمه مي شوي

اين دو شيطان در فكر تازه اي هستند در صدد هستند كه 36 ميليون نارنجك تهيه كنند چونكه براي به قدرت نشستن و مكيدن خون شهيدان بايست رودخانه وسيلاب خون راه بيندازند و همه را تا به آخر ببلعند و توي بيچاره از خون و گوشت و استخوان مسلمانان مقام درست كني صندلي بياوري و دستور بدهي و قوانيني تبيين جهان و شناخت را بر روي خون و گوشت 36 ميليون نفر پياده كني طرحي تازه بيا كني طرح، همان طرحي كه در كاخ سياه واشنگتن طراحي شد

طرح، همان طرح كه آمريكا توسط آن پايتخت خود را تهران مي نامد

تو بيچاره هستي چون نمي داني چون منافق هستي

تو بيچاره هستي كه نميداني ياران امام 36 ميليون بار 36 ميليون شده اند و نارنجك ها كافي نيست از كدامين مرز نارنجك ها را وارد خواهي كرد؟ مرز بازرگان يا مرز صدام

در اين دو مركز نارنجك هائي زياد مصرف شد و عاقبت ايران پيروز مي شود و اسلام ريشه منافق و كافر را از زمين بر مي كند

ايران سرزمين هميشه يكتاپرست از آن خداست صاحبش امام زمان كه نائبش با ماست

سرزمين لاله هاي سرخ بزودي بار مي دهد ميوه هاي سرخ، فرزندان انقلاب

ايران مسلمان است و خاكش جامه عفيف و پاك است و صورتش نوراني است و شمشيرش بر فرق ريگان فرود آمده كه منافق از وسط به دو نيم شد زماينكه امام خورشيد دو نصف شد يك تكه‌اش به پاريس گريخت و قسمت ديگري به لانه تيمي آمريكائي

منافق گوش كن تو منافقي فقط همين