جهاد در قرآن نسخه متنی

الف و يقول الذين آمنوا لو لا نزلت سوره فاذا انزلت سورة محكمة و ذكر فيه القتال رايت الذين فى قلوبهم مرض ينظرون اليك نظر المغشى عليه من الموت فاولى لهم سوره محمد ص، آيه 20

مؤمنان راستين و خدا پرستان واقعى، كه به خدا و رسولش ايمان دارند، در هر زمان و در هر شرايطى، خود را آماده پذيرش و تحمل مشكلات، رفتن به ميدان جهاد، كشتن و كشته شدن و مى‏كنند، و همينكه خدا فرمان جنگ با دشمن دهد، با علاقه به استقبال آن مى‏شتابند ،اما كسانى كه در دلهاشان مرض شرك، سست ايمانى و نفاق و وجود دارد، اگر دستور قطعى و اجبارى از سوى خدا فرستاده شود توسط پيامبر و جانشينان او كه در زمان ما در چهره ولايت فقيه تبلور يافته است و خداوند آنان را به نبرد و پيكار با كافران بخواند، مشاهده خواهيدكرد اين افراد سست ايمان آنچنان دچار وحشت و ترس مى‏گردند كه گويا مرگ بر آنان سايه افكنده و بسبب مرگ بيهوش گشته اسند

اينان كهدر حقيقت از زندگى انسان محروم و تنها يك زندگى حيوانى دارند، بهتر است كه بميرند و تنها شايسته مرگ اند

ب واذا انزلت سورة ان آمنوا بالله و جاهدوا مع رسوله استأذنك اولوا الطول منهم و قالو ذرنانكن مع القاعدين لكن الرسول و الذين آمنوا معه جاهدوا باموالهم و انفسهم سوره توبه، آيه‏هاى 86 و 87 و 88

قرآن تفاوت ميان برخورد مؤمنان راستينو غير مؤمنان را با جنگ و پيكار در راه خدا اينگونه بيان مى‏دارد هر گاه از سوى خداوند بوسيله اولياءالله دستورى داده شد كه همه مردم را دعوت به خدا و جهاد در راه او و براى برقرارى قانون بكنند، مى‏بينيد ثروتمندانى كه مال خود را بيش از عقيده به الله و مكتب دوست دارند، و منافقانى كه ايمان قلبى ندارند، و نيز افراد سست ايمان و اظهار ضعف و ناتوانى مى‏كنند و براى فرار از جنگ و شركت نكردن در نبرد و بهانه جوئى نزد شما مى‏آيند و مى‏گويند ما توانائى جنگ نداريم اجازه بدهيد ما در شهرو خانه خودمان بمانيم، و ما را از حضور در كارزار معاف داريد

آرى اينان خوشنود هستندكه همراه پيرمردان و پيرزنان ناتوان و زمين گير باشند و در صحنه جنگ حضور نداشته باشند پرده سياه گمراهى و ضلالت، قلب و چشمان آنان را پوشانده و اينان قدرت درك و فهم فرامين الهى را كه موجب سعادتشان مى‏شود ندارند

اما پيامبر خداو كسانى كه ايمان آورده‏اند، همگى در يك صف متحد و واحد با همه توانائى‏هاى مالى وجانى خود در راه خدا جهاد مى‏كنند، اينان در راه سعادت و نيكى و تعالى حركت مى‏كنند و بدون شك رستگار و پيروزند

ج لا يستوى القاعدون من المؤمين غير اولى اضرر و المجاهدون فى سبيل الله باموالهم و انفسهم فضل الله المجاهيدن باموالهم و انفسهم على القاعدين سوره نساء، آيه 95

كسانيكه از رفتن به ميدان نبرد خوددارى مى‏كنند و هيچگونه رنج و اذيتى را در راه خدا نمى‏توانند تحمل كنند، با كسانيكه با مال و جان خود در راه خدا جهاد و تلاش مى‏كنند، هرگز يكسان و مساوى نخواهند بود، خداوند كسانى را كه با مال و جان و همه امكاناتشان به جهاد برخاسته‏اند برآناكه در گوشه‏اى نشسته و هيچ تلاشى در راه خدا نمى‏كنند و به جهاد بر نمى‏خيزند، برترى و عظمت داده اتس اين كلام بر حق خداست كه بدون شك خداوند، مجاهدين را برخانه نشينان، بزرگى و عظمت داده است و اينان داراى مقامى متعالى هستند

دقل هل تربصون بنا الا احدى الحسنيين و نحن نتربص بكم ان يصيبكم الله بعذاب من عنده او بايدينا فتربصوا معكم متربصون سوره توبه، آيه 52

تفاوت اساسى ميان لشكريان اسلام و كفر اينست كه مؤمنين به پشتوانه الهى ايمان داشته و در هر حال خود را پيروز مى‏دانند، چه در ميدان كشته شده و به شهدا بپيوندند، و چه لشكر كفر را شكسته داده و پيروز گردند، اما لشكر كفر كه به خدا ايمان ندارند داراى روحيه‏اى ضعيف و در هر حال شكست خورده‏اند چنين است كلام قرآن اى مؤمنان به كفار بگوئيد ما، در نبرد با شما به يكى از دو راه سعادت و نيكى شهادت يا پيروزى خواهيم رسيد ،و يقيناً غير از اين دو راه، راه ديگرى نخواهيم داشت، ولكن ما براساس ايمان و اعتقادمان اميدواريم كه دست قدرت خدا از آستين ما بيرون آيد و شما را دچار عذاب و شكست و نابودى كند، اينك ما براى اجراى قوانين الهى به تلاش و جهاد ادامه مى‏دهيم و شما نيز به نبرد خويش ادامه دهيد تا همگى تحقق و عده‏هاى خدا و يارى او را مشاهده كنيم

ه لا يستاذنك الذين يؤمنون بالله و اليوم الاخر ان يجاهدوا باموالهم و انفسهم والله عليم بالمتقين، انما يستاذنك الذين لا يؤمنون بالله و اليوم الاخر و ارتابت قلوبهم فهم فى ريبهم يتردون سوره توبه، آيه‏هاى 44 و 45

كسانيك به‏خدا و روز قيمامت ايمان دارند همواره با مال و جان خود در راه خدا جهاد مى‏كنند و در هر شرائطى براى نبرد مهيا و پيشقدم بوده، هيچگاه اظهار سستى و ناتوانى نمى‏كنند و خداوند به افكار و نيتهاى اين افراد متقى و موحد آگاه است، اما كسانيكه به خدا ايمان ندارند و به قيامت نيز معتقد نيستند، بهنگام جنگ و نبرد به بهانه‏هاى مختلف متوسل مى‏شوند تا از شما اجازه گيرند كه در كارزار شركت نكنند اين زيانكار آن واقعى در شك و دودلى بسر مى‏برند