لطفا منتظر باشید ...
كند خوردن آن حيوان حرام است، بلكه اگر از پيش خود دنبال شكار رود وبعدا صاحبش بانگ بزند كه زودتر خود را به شكار برساند، اگر چه به واسطه‌صداى صاحبش شتاب كند، بنابر اظهر بايد از خوردن آن شكار، خوددارى نمايند. 3 - كسى كه سگ را مى فرستد بايد مسلمان باشد يا بچه‌مسلمان باشد كه خوب وبد را مى فهمد، واگر كافر يا كسى كه اظهار دشمنى با اهل بيت پيغمبر (ص) مى كند سگ را بفرستد، شكار آن سگ، حرام است. 4 - وقت فرستادن سگ، نام خدا را ببرد، واگر عمدا نام خدا را نبرد، آن شكار حرام است، ولى اگر از روى فراموشى باشد، در صورتى كه معتقد به وجوب بردن نام خدا در اين هنگام بود ويا اگر معتقد نبوده عادت به بردن نام خدا داشت، اشكال ندارد، واگر وقت فرستادن، نام خدا را عمدا نبرد وپيش از آن كه سگ به شكار برسد نام خدا را ببرد بنابر احتياط، بايد از آن شكار اجتناب نمايند، اگر چه بنابر اظهر مانعى ندارد. 5 - شكار به وسيله‌زخمى كه از دندان سگ پيدا كرده بميرد، پس اگر سگ شكار را خفه كند، يا شكار بدليل دويدن يا ترس بميرد، حلال نيست. 6 - كسى كه سگ را فرستاده، وقتى برسد كه حيوان مرده باشد، يا اگر زنده است به اندازه‌سر بريدن آن وقت نباشد، وچنانچه وقتى برسد كه به اندازه سر بريدن وقت باشد، مثلا حيوان چشم يا دم خود را حركت دهد، يا پاى خود را به زمين بزند، چنانچه سر حيوان را نبرد تا بميرد، حلال نيست. وبنا بر احوط، شكارچى بايد خودش را زود به شكار برساند كه اگر زنده است، آن را به دستور شرع سر ببرد، واگر عجله نكرد، چه معذور باشد يا نه، واحتمال بدهد كه بعد از شكار كردن هنوز زنده بوده وبعدا مرده است، پاك وحلال بودن شكار، مشكل است.(2097) اگر چند سگ را بفرستد وبا هم حيوانى را شكار كنند، چنانچه همه‌آنها داراى شرايطى كه در مسأله قبل گفته شد بوده اند، شكار حلال است واگر يكى از آنها داراى آن شرايط نبود، شكار حرام است.(2098) اگر سگ را براى شكار حيوانى بفرستد وآن سگ حيوان ديگرى را شكار كند، آن شكار حلال وپاك است، ونيز اگر آن حيوان را با حيوان ديگرى شكار [ 418 ]
كند، هر دوى آنها حلال وپاك مى باشند.(2099) اگر چند نفر با هم سگ را بفرستند ويكى از آنها كافر باشد يا عمدا نام خدا را نبرد، آن شكار حرام است، ونيز اگر يكى از سگ هايى را كه فرستاده اند به صورتى كه در مسأله 2096 گفته شد تربيت شده نباشد، آن شكار حرام مى باشد.(2100) اگر باز يا حيوان ديگرى غير از سگ شكارى ، حيوانى را شكار كند، آن شكار حلال نيست، ولى اگر وقتى برسند كه حيوان زنده باشد وبه دستورى كه در شرع معين شده سر آن را ببرند، حلال است.
