صيد ملخ - توضیح المسائل نسخه متنی

مى باشد.

(2102) اگر ماهى بيرون از آب بيفتد، يا آب فرو رود وماهى در خشكى بماند، چنانچه پيش از آن كه بميرد، كسى با دست يا به وسيله‌ديگر آن را بگيرد، بعد از جان دادن حلال است.

(2103) كسى كه ماهى را صيد مى كند، لازم نيست مسلمان باشد ودر موقع گرفتن، نام خدا را ببرد ولى مسلمان بايد بداند يا اطمينان داشته باشد كه آن را زنده گرفته اند ودر خارج آب مرده است

(2104) ماهى مرده اى كه معلوم نيست آن را زنده از آب گرفته اند يا مرده، چنانچه در دست مسلمان باشد، حلال است، واگر در دست كافر باشد، اگر چه بگويد آن را زنده گرفته ام، حرام مى باشد، مگر آن كه از حرف او يا از راه ديگر علم يا اطمينان حاصل شود.

(2105) خوردن ماهى زنده، بنا بر احوط جايز نيست. [ 419 ]

صيد ملخ

(2106) اگر ملخ را با دست يا به وسيله ديگرى زنده بگيرند، بعد از جان دادن خوردن آن حلال است، ولازم نيست كسى كه آن را مى گيرد مسلمان باشد ودر موقع گرفتن نام خدا را ببرد، ولى اگر ملخ مرده اى در دست كافر باشد ومعلوم نباشد كه آن را زنده گرفته يا نه، اگر چه بگويد زنده گرفته ام، حلال نيست مگر اين كه انسان بداند يا اطمينان داشته باشد كه آن را زنده گرفته است.

(2107) خوردن ملخى كه بال در نياورده ونمى تواند پرواز كند، حرام است. [ 420 ]

خوردنيها وآشاميدنيها

(2108) خوردن گوشت مرغى كه مثل شاهين چنگال دارد حرام است. و خوردن گوشت هدهد مكروه مى باشد و هم چنين پرستو، بنا بر اظهر.

(2109) اگر چيزى را كه روح دارد از حيوان زنده جدا نمايند، مثلا دنبه يا مقدارى گوشت از گوسفند زنده ببرند، نجس وحرام مى باشد

(2110) خوردن پنج چيز از حيوانى كه حلال گوشت است وبه دستور شرع آن را سر بريده اند حرام است كه عبارتند از:

1 - طحال (سپرز).

2 - نرى .

3 - دنبلان.

4 - خون.

5 - فضله وسرگين.

(2111) هر چه در نظر مردم جزء چيزهاى خبيث باشد ومتعارف مردم از آنها متنفر باشند، خوردن آنها حرام است، وبنا بر احتياط واجب بايد از خوردن ده چيز اجتناب كرد، اگر چه جزء چيزهاى خبيث نباشند، كه عبارتند از:

1 - مثانه (بول دان).

2 - زهره دان.

3 - بچه دان.

4 - فرج.

5 - غدد، كه آنها را دشول هم مى گويند.

6 - نخاع (مغز حرام)، كه داخل ستون فقرات وگردن است.

7 - نخود مغز (وآن چيزى است در مغز به شكل نخود).

8 - چيزى كه در ميان سم است وبه آن ذات الاشاجع هم مى گويند.

9 - حدقه چشم. [ 421 ]

10 - پى دو طرف تيره پشت.

(2112) خوردن كمى از تربت حضرت سيد الشهداء (عليه السلام) براى شفا به اندازه يك نخود، كه از قبر مطهر آن حضرت يا از اطراف آن برداشته باشند، اشكال ندارد، ومظنون اين است كه خوردن تربت حضرت رسول اكرم (صلى الله عليه وآله وسلم) وساير ائمه طاهرين (عليهم السلام) براى شفا، در اين حكم مثل تربت امام حسين (عليه السلام) باشد اگر چه احوط اين است كه آن را در آب مخلوط كنند به طورى كه مستهلك شود، وخوردن گل داغستان وگل ارمنى براى معالجه، اگر علاج منحصر به خوردن آنها باشد، بنا بر اظهر اشكال ندارد.

(2113) خوردن گوشت اسب، وقاطر والاغ مكروه است واگر كسى با آنها وطى كند، يعنى نزديكى نمايد، حرام مى شوند وبايد آنها را از شهر بيرون ببرند ودر جاى ديگر بفروشند.

(2114) خرگوش وسوسمار وهمه حشرات، حرام گوشت هستند.

(2115) اگر - نعوذ بالله - با گاو، گوسفند وشتر نزديكى كنند، بول وسرگين آنها نجس مى شود وآشاميدن شير وخوردن گوشت آنها هم حرام است وبايد بدون آن كه تأخير بيفتد آن حيوان را بكشند وبسوزانند وكسى كه با آن وطى كرده پول آن را به صاحبش بدهد.

(2116) آشاميدن شراب حرام ودر بعضى از روايات بزرگترين گناه شمرده شده است، واگر كسى آن را حلال بداند، در صورتى كه ملتفت باشد كه لازمه‌حلال دانستن آن تكذيب خدا وپيغمبر (صلى الله عليه وآله وسلم) مى باشد، كافر است. از حضرت امام جعفر صادق (عليه السلام) روايت شده است كه فرمودند: " شراب ريشه‌بدى ها ومنشأ گناهان است وكسى كه شراب مى خورد، عقل خود را از دست مى دهد ودر آن موقع، خدا را نمى شناسد واز هيچ گناهى باك ندارد واحترام هيچ كس را نگه نمى دارد و حق خويشان نزديك را رعايت نمى كند واز زشتى هاى آشكار رو نمى گرداند وروح ايمان وخدا شناسى از او بيرون مى رود وروح ناقص خبيثى كه از رحمت خدا دور است در او مى ماند، وخدا وفرشتگان وپيغمبران ومؤمنين او را لعنت مى كنند، و تا چهل روز نماز او قبول نمى شود، وروز قيامت روى او سياه است وزبان از [ 422 ]

دهانش بيرون مى آيد وآب دهان او به سينه اش