توضیح المسائل نسخه متنی

اگر چيز نجس استحاله شود يعنى جنس آن به طورى عوض شود كه به صورت چيز پاكى در آيد پاك مى شود، مثل آن كه چوب نجس بسوزد وخاكستر گردد، يا سگ در نمكزار فرو رود ونمك شود، ولى اگر جنس آن عوض نشود مثل آن كه گندم نجس را آرد كنند ويا آرد نجس را نان بپزند، پاك نمى شود. [ 44 ]

(198) بخار ودود وشعله اى كه از چيز نجس يا متنجس بر مى خيزد پاك است ولى اگر بخار به صورت عرق ومايع در آيد، چه از نجس باشد وچه از متنجس، نجس است، ونيز بنا بر احتياط واجب بايد از ذرات چربى وروغنى كه از دود نجس ومتنجس حاصل مى شود وبر سطوح مجاور آن مى نشيند اجتناب شود.

(199) كوزه گلى ومانند آن كه از گل نجس ساخته شده نجس است. وبنا بر احتياط واجب بايد از زغالى كه از چوب نجس درست شده اجتناب نمايند.

(200) چيز نجسى كه معلوم نيست استحاله شده يا نه، نجس است.

(201) اگر شراب به خودى خود يا به واسطه‌آن كه چيزى مثل سركه ونمك در آن ريخته اند سركه شود، پاك مى گردد در صورتى كه شراب با چيز نجس ديگرى مخلوط نشده باشد. واين از مطهريت انقلاب است.

(202) سركه اى كه از انگور وكشمش وخرماى نجس درست كنند نجس است. ودر طهارت آن بعد از انقلاب به شراب وانقلاب شراب به سركه، تأمل است.

(203) اگر پوشال ريز انگور يا خرما با آنها باشد وسركه بريزند اشكال ندارد. و نيز اگر پيش از آن كه خرما وكشمش وانگور سركه شود خيار وبادمجان ومانند اينها در آن بريزند بنا بر اظهر اشكال ندارد. كم شدن دو سوم آب انگور

(204) آب انگورى كه جوش آمده پيش از آن كه دو سوم آن به واسطه جوشيدن كم شود ويك سوم آن باقى بماند، بنابر اقوى واحوط نجس است، وبنا بر اظهر واحوط فرقى نيست در اين كه به وسيله‌آتش جوش بيايد يا به وسيله‌ديگر، ولى همين كه دو سوم آن كم شد يا مبدل به سركه گرديد، پاك مى شود.

(205) اگر مثلا در يك خوشه‌غوره، يك دانه يا دو دانه‌انگور باشد، چنانچه به آبى كه از آن خوشه گرفته مى شود آبغوره بگويند واثرى از شيرينى دانه‌انگور در آن نباشد وبجوشد، پاك وخوردن آن حلال است.

(206) چيزى كه معلوم نيست غوره است يا انگور، اگر جوش بيايد نجس [ 45 ]

نمى شود. ونيز اگر شك در جوشيدن آب انگور داشته باشيم، پاك وخوردن آن حلال است. اما اگر يقين به جوشيدن آب انگور پيدا شد، بايد يقين به كم شدن دو سوم آن يا سركه شدن آن پيدا كنيم تا پاك وحلال شود.

(207) هر گاه انگور را در ميان تيزاب بگذارند كه سبزه شود، در صورتى كه علم به جوشيدن حاصل نشود پاك است. انتقال

(208) اگر خون بدن انسان يا خون حيوانى كه خون جهنده دارد به بدن حيوانى كه خون جهنده ندارد برود وخون آن حيوان حساب شود پاك مى گردد و اين را انتقال گويند، پس خونى كه زالو از انسان مى مكد چون خون زالو به آن گفته نمى شود ومى گويند خون انسان است، تا وقتى كه چنين است نجس مى باشد.

(209) اگر كسى پشه اى را كه به بدنش نشسته بكشد، ونداند خونى كه از پشه بيرون آمده از او مكيده يا از خود پشه مى باشد، پاك است، و هم چنين است اگر بداند از او مكيده ولى جزو بدن پشه حساب شود. اما اگر فاصله بين مكيدن خون و كشتن پشه به قدرى كم باشد كه بگويند خون انسان است، يا معلوم نباشد كه به آن خون پشه مى گويند يا خون انسان، نجس مى باشد. اسلام

(210) اگر كافر شهادتين بگويد يعنى أشهد ان لا اله الا الله وأشهد ان محمدا رسول الله يا معناى اين دو جمله را به زبان ديگرى بگويد مسلمان مى شود، وبعد از مسلمان شدن، بدن وآب دهان وبينى وعرق او پاك است. واگر موقع مسلمان شدن، عين نجاست به بدن او باشد، بايد بر طرف كند وجاى آن را آب بكشد. ولى اگر پيش از مسلمان شدن، عين نجاست بر طرف شده باشد، لازم نيست جاى آن را آب بكشد. [ 46 ]

(211) اگر موقعى كه كافر بوده لباس او با رطوبت به بدنش رسيده باشد وآن لباس در موقع مسلمان شدن در بدن او نباشد، آن لباس نجس است، ولى اگر در بدن او باشد، بنا بر اظهر پاك مى شود.

(212) اگر كافر شهادتين بگويد، وانسان نداند قلبا مسلمان شده يا نه، پاك است. ولى اگر بداند قلبا مسلمان نشده نجس بودن او خالى از وجه نيست. تبعيت

(213) تبعيت آن است كه چيز نجسى به واسطه‌پاك شدن چيز نجس ديگر، پاك شود، وهمين طور است كودكى كه در جنگ با مسلمانان از كفار اسير مى شود، كه به سبب تبعيت مسلمان اسير كننده پاك مى گردد.

(214) اگر شراب سركه شود اطراف داخل ظرف نيز با پاك شدن آن پاك مى شود.

(215) تخته يا سنگى كه روى آن، ميت را غسل مى دهند وپارچه اى كه با آن عورت ميت را مى پوشانند ودست كسى كه او را غسل مى دهد، بعد از تمام شدن غسل پاك مى شود.

(216) كسى كه چيزى را با