مبطلات وضو - توضیح المسائل نسخه متنی

ديگر بدن خود را به خط قرآن برساند، ولى چنانچه معطل شدن به مقدار وضو بى احترامى به قرآن باشد بايد بدون اين كه وضو بگيرد، قرآن را از مستراح ومانند آن بيرون آورد، يا اگر نجس شده آب بكشد، ودر صورت پنجم وششم بنا بر احتياط واجب اسم پيغمبر (صلى الله عليه وآله وسلم) وائمه طاهرين (عليهم السلام) وحضرت زهرا (عليها السلام) هم مثل قرآن است.

(321) مس نمودن خط قرآن، يعنى رساندن جايى از بدن به خط قرآن براى كسى كه وضو ندارد حرام است، ولى تماس موى انسان با خط قرآن بنابر اظهر مانعى ندارد، حتى اگر كوتاه باشد. واگر قرآن را به زبان فارسى يا به زبان ديگر ترجمه كنند مس آن اشكال ندارد.

(322) جلوگيرى بچه وديوانه از مس خط قرآن واجب نيست، ولى اگر مس نمودن آنان بى احترامى به قرآن باشد، بايد از آنان جلوگيرى كنند.

(323) كسى كه وضو ندارد، حرام است اسم خداوند متعال را به هر زبانى كه نوشته شده باشد مس نمايد. واحتياط واجب آن است كه اسم پيغمبر (صلى الله عليه وآله وسلم) و امام (عليه السلام) وحضرت زهرا (عليها السلام) را هم مس ننمايد.

(324) اگر پيش از وقت نماز به قصد اين كه با طهارت باشد وضو بگيرد يا غسل كند صحيح است.

(325) كسى كه يقين دارد وقت داخل شده اگر نيت وضوى واجب كند وبعد از وضو بفهمد وقت داخل نشده، وضوى او صحيح است.

(326) مستحب است انسان براى امور زير وضو بگيرد: براى نماز ميت، زيارت اهل قبور، رفتن به مسجد وحرم ائمه (عليهم السلام)، براى همراه داشتن قرآن و خواندن ونوشتن آن، ونيز براى مس حاشيه‌قرآن، وبراى خوابيدن. ونيز مستحب است كسى كه وضو دارد دوباره وضو بگيرد. واگر براى يكى از اين كارها وضو بگيرد هر كارى را كه بايد با وضو انجام داد، مى تواند بجا آورد، مثلا مى تواند با آن وضو نماز بخواند. [ 67 ]

مبطلات وضو

(327) هفت چيز وضو را باطل مى كند:

1 - بول. ودر حكم بول است رطوبتى كه انسان نداند بول است يا نه، اگر قبل از استبراء كردن از او خارج شود.

2 - غائط.

3 - باد معده وروده كه از مخرج غائط خارج مى شود، ويا از غير مخرج اگر اين عنوان بر آن صدق نمايد.

4 - خوابى كه به واسطه‌آن چشم نبيند وگوش نشنود. ولى اگر چشم نبيند و گوش بشنود وضو باطل نمى شود، و هم چنين است اگر گوش هم نشنود ولى نخوابيده باشد، مثل اين كه به ادامه‌فكر سابق مشغول باشد.

5 - چيزهايى كه عقل را از بين مى برد: مانند ديوانگى ، مستى وبيهوشى .

6 - استحاضه زنان كه بعدا گفته مى شود.

7 - جنابت، وبنا بر احوط مس ميت. اگر غسل براى آن كافى نبوده ونياز به وضو نيز داشته باشد. وضوى جبيره چيزى كه با آن زخم وشكسته را مى بندند ودوايى كه روى زخم ومانند آن مى گذارند جبيره ناميده مى شود.

(328) اگر در يكى از جاهاى وضو زخم يا دمل يا شكستگى باشد، چنانچه روى آن باز است وآب براى آن ضرر ندارد، بايد به طور معمول وضو گرفت.

(329) اگر زخم يا دمل يا شكستگى در صورت ودستها باشد وروى آن باز بوده وآب ريختن به كمترين مقدار وشستن روى آن ضرر دارد، چنانچه كشيدن دست تر بر آن - با آبى كه در دست هست - ضرر ندارد ولى شستن صدق نمى كند، احتياط واجب آن است كه دست تر بر آن بكشد وبعد احتياطا پارچه پاكى روى آن [ 68 ]

گذاشته ودست تر را روى پارچه هم بكشد به قصد وظيفه كه مسح يا غسل باشد. و اگر اين مقدار هم ضرر دارد يا زخم نجس است ونمى شود آب كشيد، بايد اطراف زخم را به طورى كه در وضو گفته شد، از بالا به پايين بشويد وبنا بر احتياط واجب پارچه‌پاكى روى زخم گذاشته ودست تر روى آن بكشد، واگر گذاشتن پارچه ممكن نيست بايد اطراف زخم را بشويد وبنا بر احتياط مستحب تيمم هم بنمايد.

(330) اگر زخم يا دمل يا شكستگى در جلو سر يا روى پاها باشد وروى آن باز باشد، چنانچه نتواند آن را مسح كند، بايد پارچه‌پاكى روى آن بگذارد وروى پارچه را با ترى آب وضو كه در دست مانده مسح كند، واگر گذاشتن پارچه ممكن نباشد مسح لازم نيست ولى بايد بعد از وضو احتياطا تيمم نمايد.

(331) اگر روى دمل يا زخم يا شكستگى بسته باشد، چنانچه باز كردن آن ممكن است وآب هم براى آن ضرر ندارد، بايد روى آن را باز كند ووضو بگيرد، چه زخم ومانند آن در صورت ودست ها باشد، وچه جلو سر وروى پاها.

(332) اگر زخم يا دمل يا شكستگى در صورت يا دست ها باشد وبشود روى آن را باز كرد، چنانچه ريختن آب روى آن ضرر دارد وكشيدن دست تر ضرر ندارد، بنا بر اظهر بايد دست تر روى آن بكشد وبعد پارچه پاكى روى آن بگذارد وروى پارچه را هم دست تر بكشد به نحوى كه در محل مسح وغسل گذشت، واگر صدق غسل جبيره در محل غسل ننمايد احتياط اين است كه تيمم هم بنمايد.

(333) اگر نمى شود روى زخم را باز كرد ولى زخم وچيزى كه روى آن گذاشته پاك است ورسانيدن آب به