توضیح المسائل نسخه متنی

به واسطه‌نذر وقسم ومانند اينها واجب مى شود. به مناسبت ذكر غسل ميت ومس ميت، احكام ديگر مربوط به اموات نيز ذكر مى شود. " احكام جنابت "

(349) به دو چيز انسان جنب مى شود، اول: جماع. دوم: بيرون آمدن منى ، چه در خواب باشد چه در بيدارى ، با اختيار باشد يا بى اختيار، كم باشد يا زياد، با شهوت باشد يا بى شهوت.

(350) اگر رطوبتى از انسان خارج شود ونداند منى است يا بول يا غير اينها، چنانچه با شهوت وجستن بيرون آمده وبعد از بيرون آمدن آن، بدن سست شده، آن رطوبت حكم منى را دارد بلكه اگر فقط با شهوت وجستن باشد ثابت شدن حكم منى خالى از وجه نيست، واگر هيچ يك از اين سه نشانه را نداشته باشد، حكم منى ندارد. ودر مريض لازم نيست آن آب، با جستن بيرون آمده باشد، بلكه اگر با شهوت بيرون آمده باشد در حكم منى است بنا بر اظهر، و هم چنين در زن مريض بنا بر احوط، ولازم نيست بدن او سست شود، بلكه خالى از وجه نيست كه [ 72 ]

حكم زن در صحت ومرض مانند مرد باشد.

(351) مستحب است انسان بعد از بيرون آمدن منى بول كند، واگر بول نكند و بعد از غسل رطوبتى از او بيرون آيد، كه نداند منى است يا رطوبت ديگر، حكم منى را دارد. واگر نمى تواند بول كند بنا بر احوط بايد استبراء كند به كيفيتى كه در احكام تخلى گذشت واگر به اين صورت استبراء كرد ويا بول نمود وبعد رطوبتى خارج شد كه ندانست بول است يا منى ، حكم بول را دارد.

(352) اگر كسى در قبل زن جماع كند وبه اندازه ختنه گاه داخل شود هر دو جنب مى شوند، و هم چنين است بنا بر اظهر اگر در دبر زن نزديكى كند بلكه بنا بر اظهر واحوط اگر در دبر مردى نزديكى كند نيز همين طور است ودر نزديكى با حيوان نيز بنا بر احتياط حكم همين است.

(353) اگر شك كند كه به مقدار ختنه گاه داخل شده يا نه، غسل بر او واجب نيست.

(354) اگر - نعوذ بالله - حيوانى را وطى كند يعنى با او نزديكى نمايد ومنى از او بيرون آيد غسل تنها كافى است. واگر منى بيرون نيايد، چنانچه پيش از وطى وضو داشته باز هم غسل تنها كافى بوده واحتياطى است واگر وضو نداشته احتياط واجب آن است كه غسل كند، وضو هم بگيرد.

(355) اگر منى از جاى خود حركت كند وبيرون نيايد، يا انسان شك كند كه منى از او بيرون آمده يا نه، غسل بر او واجب نيست. و هم چنين است اگر خواب ببيند كه محتلم شده ولى بعد از بيدار شدن اثرى از منى نبيند.

(356) هر گاه بعد از غسل، منى مرد از زن خارج شود غسل واجب نيست و همچنين است اگر شك كند كه منى بيرون آمده از خود او است يا از مرد، اما اگر علم يا اطمينان داشته باشد كه منى خارج شده از خود او است ويا مخلوط با منى مرد است، غسل بر او واجب است.

(357) كسى كه نمى تواند غسل كند ولى تيمم برايش ممكن است، بعد از داخل شدن وقت نماز هم مى تواند با عيال خود نزديكى كند.

(358) اگر در لباس خود منى ببيند وبداند كه از خود او است وبراى آن غسل [ 73 ]

نكرده، بايد غسل كند ونمازهايى را كه يقين يا اطمينان دارد كه بعد از بيرون آمدن منى خوانده، قضا يا اعاده كند. آنچه كه بر جنب حرام است

(359) پنج چيز بر جنب حرام است:

1 - رساندن جايى از بدن به خط قرآن، يا به اسم خدا وبنا بر احتياط به اسم پيغمبران وامامان واسم حضرت زهرا (عليهم السلام) به طورى كه در وضو گفته شد.

2 - رفتن به مسجد الحرام ومسجد پيغمبر (صلى الله عليه وآله وسلم) اگر چه از يك در داخل واز در ديگر خارج شود، و هم چنين داخل شدن به آن جا براى برداشتن چيزى بنا بر احوط.

3 - توقف در مساجد ديگر ولى اگر از يك در داخل واز در ديگر خارج شود، يا براى برداشتن چيزى برود مانعى ندارد. واحتياط واجب آن است كه در حرم امامان هم توقف نكند بلكه عبور نيز ننمايد و هم چنين در رواق ها.

4 - گذاشتن چيزى در مسجد.

5 - خواندن سوره اى كه سجده واجب دارد وآن چهار سوره است:

1 - سجده (سوره 32)،

2 - فصلت

(41) ،

3 - نجم

(53) ،

4 - علق

(96) ، واگر يك كلمه از اين چهار سوره را هم بخواند حرام است. آنچه كه بر جنب مكروه است

(360) چند چيز بر جنب مكروه است: 1 و

2 - خوردن وآشاميدن، ولى اگر وضو بگيرد مكروه نيست، واگر دست و صورت را بشويد ومضمضه واستنشاق كند كراهت كمتر مى شود.

3 - خواندن بيشتر از هفت آيه تا هفتاد آيه از سوره هايى كه سجده واجب ندارد بنا بر احوط، ولى بيشتر از هفتاد آيه كراهت شديدترى دارد. [ 74 ]

4 - رساندن جايى از بدن به جلد وحاشيه وبين خط هاى قرآن.

5 - همراه داشتن قرآن.

6 - خوابيدن ولى اگر وضو بگيرد يا به واسطه‌اين كه نمى تواند غسل كند بدل از غسل تيمم كند خوابيدن او مكروه نيست.

7 - خضاب كردن به حنا ومانند آن. غسل جنابت

(361) غسل