توضیح المسائل نسخه متنی

ابريشمى خالص كفن شود، و هم چنين است بنا بر احتياط واجب اگر ميت زن باشد. حنوط

(505) بعد از غسل واجب است ميت را حنوط كنند، يعنى به پيشانى وكف دست ها وسر زانوها وسر دو انگشت بزرگ پاهاى او كافور بمالند، ومستحب است به سر بينى ميت هم كافور بمالند. وبايد كافور، سائيده وتازه باشد واگر به علت كهنه بودن، عطر آن از بين رفته باشد كافى نيست.

(506) احتياط مستحب آن است كه اول كافور را به پيشانى ميت بمالند، ودر جاهاى ديگر ترتيب لازم نيست.

(507) بهتر آن است كه ميت را پيش از كفن كردن، حنوط نمايند اگر چه در بين كفن كردن وبعد از آن هم مانعى ندارد.

(508) كسى كه براى حج احرام بسته است، اگر پيش از تمام كردن سعى بين صفا ومروه بميرد، حنوط كردن او جايز نيست ونيز اگر در احرام عمره پيش از آن كه تقصير كند بميرد نبايد او را حنوط كنند.

(509) زنى كه شوهر او مرده وهنوز عده اش تمام نشده، اگر چه حرام است خود را خوشبو كند ولى چنانچه بميرد حنوط او واجب است.

(510) مكروه است ميت را با مشك، عنبر، عود وعطرهاى ديگر خوشبو كنند يا براى حنوط، اينها را با كافور مخلوط نمايند.

(511) مستحب است قدرى تربت حضرت سيد الشهداء (عليه السلام) با كافور مخلوط كنند ولى بايد از آن كافور به جاهايى كه بى احترامى مى شود نرسانند ونيز بايد تربت به قدرى زياد نباشد كه وقتى با كافور مخلوط شد آن را كافور نگويند.

(512) اگر كافور به اندازه‌غسل وحنوط نباشد، بنا بر احتياط واجب غسل را مقدم دارند واگر براى هفت عضو نرسد پيشانى را مقدم دارند.

(513) مستحب است دو چوب تر وتازه در كفن همراه ميت بگذارند، يكى را [ 100 ]

در ترقوه طرف چپ بين پيراهن ولنگ ويكى را در ترقوه راست به بدن ميت برسانند. نماز ميت

(514) نماز خواندن بر ميت شيعه‌اثنى عشرى واجب است بلكه بر هرمسلمان كه شهادتين مى گويد تا وقتى كه چيزى كه منافات با شهادتين دارد از او صادر نشده باشد، بنابر اقوى واجب است وخواندن نماز ميت بر كسانى كه محكوم به كفر هستند مثل غلاة وخوارج ونواصب جايز نيست. نماز ميت بر بچه اگر شش سالش تمام شده باشد واجب است، بلكه بنا بر احتياط اگر عارف به نماز باشد و كمتر از شش سال هم داشته باشد بايد بر او نماز بخوانند، ولى بايد پدر ومادر آن بچه يا يكى از آنان مسلمان باشند، واگر عارف به نماز نيست بايد شش سالش تمام شده باشد.

(515) نماز بر ميت ديوانه اى كه پدر يا مادرش مسلمان هستند واجب است، و همچنين است نماز بر مرده اى كه در بلاد اسلامى پيدا شود. وهمين طور است مرده اى كه در بلاد كفر پيدا شود ودر آن جا مسلمانان هم زندگى كنند، واحتمال برود كه اين ميت مسلمان باشد ويا از مسلمان متولد شده باشد.

(516) نماز ميت واجب كفايى است، كه با خواندن يك نفر از ديگران ساقط مى شود، به شرط آن كه نمازگزار شيعه اثنى عشرى وبنا بر احوط بالغ باشد.

(517) نماز ميت بايد بعد از غسل وحنوط وكفن كردن خوانده شود، واگر وظيفه غير از غسل وحنوط وكفن است آنچه وظيفه است انجام بگيرد وبعد از آن نماز خوانده شود. واگر پيش از اينها، يا در بين اينها بخوانند، اگر چه از روى فراموشى يا ندانستن مسأله باشد كافى نيست.

(518) كسى كه مى خواهد نماز ميت بخواند، لازم نيست با وضو يا غسل يا تيمم باشد وبدن ولباسش پاك باشد واگر لباس او غصبى هم باشد اشكال ندارد، ولى احتياط در اين است كه اگر غسل بر او واجب است، بدون غسل، واگر [ 101 ]

وظيفه اش تيمم بدل از غسل است بدون تيمم نماز نخواند.

(519) نماز خواندن زن بر ميت با شرايطش مجزى است واز ديگران ساقط مى شود.

(520) كسى كه به ميت نماز مى خواند، بايد رو به قبله باشد ونيز واجب است ميت را مقابل او به پشت بخوابانند، به طورى كه سر او به طرف راست نمازگزار و پاى او به طرف چپ نمازگزار باشد.

(521) مكان نمازگزار نبايد از جاى ميت به قدرى پست تر يا بلند تر باشد كه عرفا نماز بر اين ميت صدق نكند، ولى پستى وبلندى مختصر اشكال ندارد.

(522) نمازگزار نبايد به قدرى از ميت دور باشد كه عرفا نماز بر اين ميت صدق نكند، ولى كسى كه نماز ميت را به جماعت مى خواند، اگر از ميت دور باشد، چنانچه صف ها به يكديگر متصل باشند اشكال ندارد.

(523) نمازگزار بايد مقابل ميت بايستد، ولى اگر نماز به جماعت خوانده شود وصف جماعت از دو طرف ميت بگذرد، نماز كسانى كه مقابل ميت نيستند اشكال ندارد.

(524) اگر كسى موقعى به نماز جماعت ميت رسيد كه بعضى از تكبيرات آن خوانده شده، مى تواند اقتدا كند ولى بايد در هر تكبير به وظيفه خود عمل كند، يعنى دعاى مربوط به همان تكبير را خودش بخواند وبعد از فراغ امام بقيه تكبيرات را تمام كند.

(525) بين ميت ونماز گزار، نبايد پرده وديوار يا چيزى مانند