آب باران - توضیح المسائل نسخه متنی

مثل فواره با فشار از پايين به بالا رود در صورتى كه نجاست به بالا برسد پايين نجس نمى شود، واگر نجاست به پايين برسد بالا نجس مى شود.

(32) آب قليلى كه براى بر طرف كردن عين نجاست روى چيز نجس ريخته شود واز آن جدا گردد، نجس است. وبنابر احتياط واجب بايد از آب قليلى هم كه بعد از بر طرف شدن عين نجاست، براى آب كشيدن چيز نجس روى آن مى ريزند و از آن جدا مى شود اجتناب كنند. ولى آبى كه با آن مخرج غائط را مى شويند با پنج شرط پاك است:

1 - بو يا رنگ يا مزه‌نجاست نگرفته باشد.

2 - نجاستى از خارج به آن نرسيده باشد.

3 - نجاست ديگرى مثل خون يا بول با غائط بيرون نيامده باشد.

4 - ذره هاى غائط در آب پيدا نباشد.

5 - بيشتر از مقدار معمول، نجاست به اطراف مخرج نرسيده باشد. آب جارى

(33) آب جارى ، آبى است كه از زمين بجوشد وجريان داشته باشد، مانند آب چشمه وقنات.

(34) آب جارى اگر چه كمتر از كر باشد، چنانچه نجاست به آن برسد تا وقتى [ 15 ]

بو يا رنگ يا مزه آن به واسطه نجاست تغيير نكرده، پاك است.

(35) اگر نجاستى به آب جارى برسد، مقدارى از آن، كه بو يا رنگ يا مزه اش به واسطه نجاست تغيير كرده، نجس است. وطرفى كه متصل به چشمه است اگر چه كمتر از كر باشد پاك است. وآبهاى ديگر نهر اگر باندازه‌كر باشد يا به واسطه‌آبى كه تغيير نكرده به آب طرف چشمه متصل باشد، پاك وگرنه نجس است.

(36) آب چشمه اى كه جارى نيست ولى طورى است كه اگر از آن بردارند باز مى جوشد، حكم آب جارى را دارد، يعنى اگر نجاست به آن برسد، تا وقتى بو يا رنگ يا مزه‌آن بواسطه نجاست تغيير نكرده، پاك است.

(37) آبى كه كنار نهر ايستاده ومتصل به آب جارى است، حكم آب جارى را دارد.

(38) چشمه اى كه مثلا در زمستان مى جوشد ودر تابستان از جوشش مى افتد، فقط وقتى كه مى جوشد حكم آب جارى را دارد.

(39) آب حوض حمام اگر چه كمتر از كر باشد، چنانچه به خزينه اى كه آب آن باندازه كر است متصل باشد، مثل آب جارى است.

(40) آب لوله هاى حمام كه از شيرها ودوشها مى ريزد وآب لوله هاى ساختمان، اگر متصل به كر باشد در حكم آب كر است.

(41) آبى كه روى زمين جريان دارد ولى از زمين نمى جوشد، چنانچه كمتر از كر باشد ونجاست به آن برسد نجس مى شود. اما اگر از بالا با فشار به پايين بريزد، چنانچه نجاست به پايين آن برسد بالاى آن نجس نمى شود.

آب باران

(42) اگر به چيز نجسى كه عين نجاست در آن نيست، يك مرتبه باران ببارد، جايى كه باران به آن برسد پاك مى شود، ودر فرش ولباس ومانند اينها فشار لازم نيست. ولى باريدن دو سه قطره فايده ندارد، بلكه بايد بنا بر احوط طورى باشد كه بگويند باران مى آيد، وبه حد جريان برسد، واگر زمين طورى است كه آب به آن [ 16 ]

جريان پيدا نمى كند، كافى است به حدى ببارد كه اگر زمين سخت بود بر آن جارى مى شد.

(43) اگر باران، به عين نجس ببارد وبه جاى ديگر ترشح كند، چنانچه عين نجاست همراه آن نباشد، وبو يا رنگ يا مزه‌نجاست نگرفته باشد پاك است. پس اگر باران بر خون ببارد وترشح كند، چنانچه ذره اى خون در آن باشد، يا آن كه بو يا رنگ يا مزه خون گرفته باشد، نجس مى باشد.

(44) اگر بر روى بام عمارت، عين نجاست باشد، تا وقتى باران بر بام مى بارد، آبى كه به چيز نجس رسيده واز سقف يا ناودان مى ريزد در صورتى كه صفات عين نجس را نداشته باشد ومضاف نشده باشد پاك است، وبعد از قطع شدن باران اگر معلوم باشد آبى كه مى ريزد به چيز نجس رسيده است، نجس مى باشد.

(45) زمين نجسى كه باران بر آن ببارد پاك مى شود. واگر باران بر زمين جارى شود ودر موقع آمدن باران به جاى نجسى كه زير سقف است برسد آن را نيز پاك مى كند، اگر مضاف يا متغير به نجاست نشده باشد.

(46) خاك نجسى كه به واسطه باران گل شود پاك است، اگر آب باران به همه خاك برسد وبنا بر احوط موقع مخلوط شدن با خاك مضاف نشده باشد.

(47) هر گاه آب باران در جايى جمع شود، اگر چه كمتر از كر باشد چنانچه موقعى كه باران مى آيد، چيز نجسى را در آن بشويند وآب، بو يا رنگ يا مزه نجاست نگيرد، آن چيز نجس پاك مى شود.

(48) اگر بر فرش پاكى كه روى زمين نجس است باران ببارد وبر زمين نجس جارى شود، فرش نجس نمى شود وزمين هم پاك مى گردد، مگر اين كه آب، مضاف يا متغير شود.

(49) اگر آب باران بعد از آن كه از باريدن افتاد، در گودالى جمع شود وكمتر از كر باشد، چنانچه نجاست به آن برسد نجس مى شود. [ 17 ]

آب چاه

(50) آب چاهى كه از زمين مى جوشد، اگر چه كمتر از كر باشد چنانچه نجاست به آن برسد، تا وقتى بو يا رنگ يا مزه‌آن به واسطه نجاست تغيير نكرده پاك است، ولى مستحب است پس از رسيدن بعضى از نجاست ها به چاه، به مقدارى كه در كتاب هاى مفصل گفته