توضیح المسائل نسخه متنی

گرفتن، اعضاى وضو نيز پاك شود.

(683) كسى كه يك لباس دارد، اگر بدن ولباسش نجس شود وبه اندازه‌آب كشيدن يكى از آنها آب داشته باشد، احتياط در اين است كه بدن را آب بكشد وبا [ 138 ]

لباس نجس نماز بخواند، ولى در صورتى كه نجاست يكى از آنها بيشتر باشد، لازم است بنا بر احتياط آن را آب بكشد، بلكه بعيد نيست وظيفه اش همين باشد.

(684) كسى كه غير از لباس نجس، لباس ديگرى ندارد ودر اثر تنگى وقت يا به علت ديگرى نمى تواند آن را تطهيركند، بايد با آن نماز بخواند ونمازش صحيح است.

(685) كسى كه دو لباس دارد، اگر بداند يكى از آنها نجس است ونداند كدام است، چنانچه وقت دارد بايد با هر دو لباس نماز بخواند، مثلا اگر مى خواهد نماز ظهر وعصر بخواند، بايد با هر كدام يك نماز ظهر ويك نماز عصر بخواند ولى اگر وقت تنگ است، با هر كدام نماز بخواند كافى است. شرط دوم:

(686) لباس نمازگزار بايد مباح باشد وكسى كه مى داند پوشيدن لباس غصبى حرام است، اگر عمدا در لباس غصبى نماز بخواند، بنا بر احتياط بايد آن نماز را دوباره با لباس غير غصبى بخواند، گرچه با تحقق قصد قربت، اظهر صحت نماز است. ودر صورت غصبى بودن چيزهايى كه به تنهايى عورت را نمى پوشاند مثل عرقچين، و هم چنين چيزهايى كه نمازگزار آنها را پوشيده ولى ساتر مباح ديگرى دارد نيز همين حكم جارى است.

(687) كسى كه مى داند پوشيدن لباس غصبى حرام است، ولى نمى داند نماز را باطل مى كند، اگر عمدا با لباس غصبى نماز بخواند حكمش همان است كه در مسأله قبل گفته شد.

(688) اگر لباسى را با رنگ غصبى رنگ نمايند وعين آن باقى باشد، يا با نخ غصبى دوخته باشند به طورى كه آن نخ عرفا تلف شده حساب نشود، نماز با آن حرام وبنا بر احتياط باطل است.

(689) اگر نداند يا فراموش كند كه لباس او غصبى است اگر چه خودش آن لباس را غصب كرده باشد وبا آن نماز بخواند، نمازش بنابر اظهر صحيح است.

(690) اگر صاحب لباس غصبى در خصوص نماز در آن لباس اذن داد ويا به [ 139 ]

طريقى علم به رضايت او حاصل شد، نماز خواندن در آن لباس صحيح است.

(691) اگر با عين پولى كه خمس يا زكات آن را نداده لباس بخرد تا زمانى كه از پول ديگرى خمس يا زكات آن را نداده است نماز خواندن در آن لباس حرام وبنا بر احتياط باطل است. شرط سوم:

(692) لباس نمازگزار بايد از اجزاى حيوان مرده اى كه خون جهنده دارد نباشد. ولى اگر از اجزاى حيوان حلال گوشت مرده اى كه مانند ماهى ، خون جهنده ندارد لباس تهيه كند، نماز در آن مانعى ندارد.

(693) اگر چيزى از مردار حلال گوشت مانند مو وپشم كه روح ندارد همراه نمازگزار باشد، يا با لباسى كه از آنها تهيه كرده اند نماز بخواند، نمازش صحيح است. شرط چهارم:

(694) لباس نماز گزار بايد از اجزاى حيوان حرام گوشتى كه خون جهنده دارد نباشد واگر مويى از آن هم همراه نمازگزار باشد، نماز او بنا بر اظهر واحوط باطل است، واگر خون جهنده ندارد احتياط در اجتناب است بلكه اجتناب بى وجه نيست اگر چه بشود آن را تذكيه كرد يعنى به دستور شرع آن را ذبح كرد ويا تذكيه‌آن مشكوك باشد.

(695) اگر آب دهان يا بينى يا رطوبت ديگرى از حيوان حرام گوشت مانند گربه بر بدن يا لباس نمازگزار باشد، بايد در حال نماز از آن اجتناب كرد.

(696) اگر مو، عرق وآب دهان انسانى بر بدن يا لباس نمازگزار باشد وآنها پاك باشند نماز اشكال ندارد.

(697) اگر شك داشته باشد كه لباسى از مو يا پشم يا كرك حيوان حلال گوشت است يا حرام گوشت، چه در كشورهاى اسلامى تهيه شده باشد چه در كشورهاى غير اسلامى ، نماز خواندن با آن مانعى ندارد، واگر جنس آن از پوست وچرم و [ 140 ]

مانند آن باشد حكم آن در احكام طهارت، بحث مردار، گفته شد.

(698) اگر انسان احتمال دهد دكمه‌صدفى ومانند آن، از حيوان است نماز خواندن با آن مانعى ندارد واگر بداند صدف است واحتمال بدهد صدف گوشت نداشته باشد نماز خواندن با آن مانع ندارد.

(699) با پوست سنجاب وخز نماز خواندن بنابر اظهر اشكال ندارد، بعد از اين كه بدانيم به دستور شرع تذكيه شده است، ولى احتياط، اجتناب از سنجاب است.

(700) اگر با لباسى كه نمى داند كه از حيوان حرام گوشت است نماز بخواند نمازش صحيح است. شرط پنجم:

(701) پوشيدن لباس طلاباف براى مرد حرام است. وباطل شدن نماز با آن به طور مطلق در همه‌موارد محل تأمل است واحتياط در باطل بودن نماز است بلكه بى وجه نيست، ولى براى زن در نماز وغير نماز اشكال ندارد.

(702) زينت كردن به طلا مثل آويختن زنجير طلا به سينه وانگشتر طلا به دست كردن وبستن ساعت مچى طلا به دست براى مرد در نماز