توضیح المسائل نسخه متنی

بن بست، در صورتى كه صاحبانش اجازه نداده باشند.

2 - در ملك كسى كه اجازه تخلى نداده است. [ 20 ]

3 - در جايى كه براى عده مخصوصى وقف شده است، مثل بعضى از مدرسه ها.

4 - روى قبر مؤمنين يا ساير مقامات مقدسه دينى ومذهبى ، در صورتى كه بى احترامى به آنان باشد.

(70) در سه صورت مخرج غائط فقط با آب پاك مى شود:

1 - با غائط نجاست ديگرى مثل خون بيرون آمده باشد.

2 - نجاستى از خارج به مخرج غائط رسيده باشد.

3 - اطراف مخرج بيشتر از مقدار معمول آلوده شده باشد. در غير اين سه صورت مى شود مخرج را با آب شست ويا به دستورى كه بعدا گفته مى شود با پارچه وسنگ ومانند اينها پاك كرد، اگر چه شستن با آب بهتر است.

(71) مخرج بول با غير آب پاك نمى شود، واگر بعد از بر طرف شدن بول يك مرتبه بشويند كافى است. ولى كسانى كه بولشان از غير مجراى طبيعى مى آيد ويا اين كه از مخرج طبيعى مى آيد ولى از محلى كه معمولا نجس مى شود به جاهاى ديگر نيز برسد، احتياط واجب آن است كه بعد از بر طرف شدن بول دو مرتبه بشويند. وزن نيز حكم مرد را دارد.

(72) اگر مخرج غائط را با آب بشويند، بايد چيزى از غائط در آن نماند، ولى باقى ماندن رنگ وبوى آن مانعى ندارد. واگر در دفعه اول طورى شسته شود كه ذره اى از غائط در آن نماند، دوباره شستن لازم نيست.

(73) هر گاه با سنگ وكلوخ ومانند اينها، غائط را از مخرج با شرايطى كه ذكر مى شود، بر طرف كنند، بنا بر اظهر مخرج پاك مى شود ونماز خواندن مانعى ندارد وچنانچه چيزى هم به آن برسد، نجس نمى شود وذره هاى كوچك ولزوجت محل، اشكال ندارد مگر اين كه آن مقدارى كه معمولا به وسيله‌سنگ وكهنه از بين مى رود باقى بماند.

(74) لازم نيست با سه سنگ يا سه پارچه مخرج را پاك كنند بلكه با اطراف يك سنگ يا يك پارچه هم كافى است، بلكه اگر با يك مرتبه هم غائط بر طرف شد كفايت مى كند، واگر با سرگين يا استخوان پاك كنند بنا بر اظهر پاك مى شود. [ 21 ]

(75) پاك كردن مخرج غائط باچيزهاى مقدس كه احترام آنها لازم است مانند كاغذى كه اسم خدا يا پيامبران بر آن نوشته شده حرام است وممكن است در صورت علم وعمد موجب كفر شود كه در اين صورت به سبب كافر شدن تمام بدن نجس مى شود. ولى در صورت عدم علم وعمد، يا غفلت يا خوانا نبودن نوشته، اظهر حصول طهارت است.

(76) اگر شك كند مخرج را تطهير كرده يا نه، اگر چه هميشه بعد از بول يا غائط فورا تطهير مى كرده، احتياط واجب آن است كه خود را تطهير نمايد.

(77) اگر بعد از نماز شك كند كه قبل از نماز، مخرج را تطهير كرده يا نه، نمازى كه خوانده صحيح است ولى براى نمازهاى بعد بايد تطهير كند. استبراء استبراء عملى است مستحب، كه مردها بعد از بيرون آمدن بول انجام مى دهند وآن داراى اقسامى است ويك قسم آن كه مطابق احتياط است به اين صورت مى باشد كه بعد از قطع شدن بول، اگر مخرج غائط نجس شده، اول آن را تطهير كنند، بعد سه دفعه با انگشت ميانه‌دست چپ از مخرج غائط تا بيخ آلت بكشند و بعد شست را روى آلت وانگشت پهلوى شست را زير آن بگذارند وسه مرتبه تا ختنه گاه بكشند وپس از آن سه مرتبه سر آلت را فشار دهند.

(78) آبى كه بعد از ملاعبه وبازى كردن از انسان خارج مى شود وبه آن " مذى " مى گويند، وآبى كه گاهى بعد از منى بيرون مى آيد وبه آن " وذى " گفته مى شود، وآبى كه گاهى بعد از بول بيرون مى آيد وبه آن " ودى " مى گويند (اگر بعد از خروج، بول به آن نرسيده باشد) پاك است. وچنانچه بعد از بول استبراء كند و بعد آبى از او خارج شود، وشك كند كه بول است يا يكى از اينها ويا مخلوط است، پاك مى باشد.

(79) اگر انسان شك كند كه استبراء كرده يا نه ورطوبتى از او بيرون آيد كه نداند پاك است يا نه، نجس مى باشد وچنانچه وضو گرفته باشد، باطل مى شود. [ 22 ]

ولى اگر شك كند استبرائى كه كرده درست بوده يا نه ورطوبتى از او بيرون آيد كه نداند پاك است يا نه، پاك مى باشد ووضو را هم باطل نمى كند.

(80) كسى كه استبراء نكرده اگر به واسطه‌آن كه مدتى از بول كردن او گذشته، يقين كند بول در مجرا نمانده است ورطوبتى ببيند وشك كند كه پاك است يا نه، آن رطوبت پاك مى باشد ووضو را هم باطل نمى كند.

(81) اگر انسان بعد از بول استبراء كند ووضو بگيرد، چنانچه بعد از وضو رطوبتى ببيند كه بداند يا بول است يا منى ، واجب است احتياطا غسل كند ووضو هم بگيرد. ولى اگر وضو نگرفته باشد، فقط گرفتن وضو كافى است.

(82) براى زن استبراء از بول نيست واگر رطوبتى ببيند وشك كند كه پاك است يا نه، پاك مى باشد ووضو وغسل او را هم باطل نمى كند. آداب تخلى

(83) مستحب است در موقع