بیشترتوضیحاتافزودن یادداشت جدید
نصب شده بود و هنگام سعي، آن دو بت را نيز تبركاً مسح مي‌كردند، بدين جهت برخي مسلمانان از سعي ميان صفا و مروه پرهيز داشتند، از اينرو رسولاكرم(صلّي الله عليه وآله وسلّم) در عمرة القضاء با بت‌پرستان شرط كرد كه در هنگام مناسك مسلمانان اين دو بت را از بالاي صفا و مروه بردارند، با اين حال، برخي مسلمانان با اين استدلالِ وهمي كه چون قبلاً اين دو كوه محل نصب بت بوده و بعداً نيز آن را نصب خواهند كرد از سعي بين صفا و مروه پرهيز مي‌كردند. براي رفع اين توهم آيه نازل شد كه بر شما گناه و جُناحي نيست كه ميان آن دو سعي كنيد. صفا و مروه از شعائر الهي است و وجود قبلي يا بعدي آن دو بت در صفا و مروه نبايد مانع سعي پنداشته شود: (اِنَّ الصَّفا والمَروةَ مِن شَعائِرِ اللّهِ فَمَن حَجَّ البَيتَ اَوِ اعتَمَرَ فَلا جُناحَ عَلَيهِ اَن يَطَّوَّفَ بِهِما)، پس همان گونه كه كعبه خانهخداست و اگر ديگران غاصبانه بيت‌الله را بتكده كرده بودند نبايد آن را مانع طواف دانست و از طواف بر گرد آن پرهيز كرد، صفا و مروه نيز مخصوص اعراب جاهلي نيست، بلكه از شعائر الهي است و نبايد از سعي بين آن دو انديشناك بود.
نشانه‌هاي عبادت
خداوند سبحان تشريعاً دو كوه صفا و مروه را همچون كعبه، صحراي عرفات و مانند آن، جزو شعائر و علايم عبادي معرفي كرد تا نشانه عبادتِ خدا باشند؛ بعضي را مانند پيرامون كعبه «مطاف»، برخي را مانند فاصله بين صفا و مروه، «مسعي»، بعضي را مانند عرفات و مشعر، «موقف» و برخي را مانند منا «مَبِيْت» و «مَذْبَح» و «مَنْحر» قرار داد.اين امور، شعائر و علايم جعلي (قراردادي) و تشريعي است كه خداوند آنها را نشان عبادت قرار داده است، وگرنه همه موجوداتْ آيات و نشانه‌هاي
لطفا منتظر باشید ...
