بیشترتوضیحاتافزودن یادداشت جدید
تشكر ميكند. با اينكه انسان براي خود «سعي» ميكند و خداي سبحان از سعي انسان طرفي نميبندد تا شاكر باشد، در عين حال ميفرمايد: خدا شاكر و سعي شما مشكور است، چنان كه اجر و مزد نيز در برابر كاري است كه شخص آن را براي غير خود انجام ميدهد؛ اگر كسي براي خود كار كند و خود را از نقص رهانيده و به كمال برساند ديگر نبايد از خدا مزد بگيرد؛ با اين حال خداي سبحان در آيات متعددي از روي تشويق، عنايت و تلطّف سخن از مزد به ميان ميآورد؛ مانند: (مَن ءامَنَ بِاللّهِ واليَومِ الاءاخِرِ وعَمِلَ صلِحًا فَلَهُم اَجرُهُم عِندَ رَبِّهِم).[1]تعبير «شراء» كه در قرآن كريم درباره جهاد و شهادت آمده نيز تعبيري تشويقآميز است، زيرا با اينكه هيچ كس مالك هيچ چيز نيست يعني انسان مالك جان و مال خويش نيست تا آن را به خدا بفروشد در عين حال چنين آمده است: خداوند اموال و جانهايتان را در برابر بهشت از شما ميخرد: (اِنَّ اللّهَ اشتَري مِنَ المُؤمِنينَ اَنفُسَهُم واَمولَهُم بِاَنَّ لَهُمُ الجَنّةَ...).[2]راز اينگونه تعبيرهاي لطفآميز خداوند آن است كه قرآن كريم كتاب فنّي فقهي، فلسفي و مانند آن نيست. در كتابهاي فقهي، سخن از وجوب و حرمت و در كتابهاي عقلي، سخن از امكان و امتناع است و هيچ يك جنبه ارشاد ندارد؛ اما قرآن نور است، از اين رو در كنار بيان هر حكم واجب يا مستحب، عامل اجراي آن، يعني تربيت و تزكيه و حكم ارشادي و تربيتي و پيامد خوب آن را ذكر ميكند تا انسان به آن واجب يا مستحب فقهي عمل كند و[1] ـ سوره بقره، آيه 62. [2] ـ سوره توبه، آيه 111.