بیشترتوضیحاتافزودن یادداشت جدید
شَعائِرِ اللّهِ)؟ قال: «بلي و لكن قد قال فيهما: (ومَن تَطَوَّعَ خَيرًا فَاِنَّ اللّهَ شَاكِرٌ عَليم) فلو كان السعي فريضة لم يقل: (ومَن تَطَوَّعَ خَيرًا)».[1]اشاره: در بحث تفسيري، به جدال احسني كه در روايت اول آمده اشاره شد. در پايان اين بخش از روايت نخست به اين نكته نيز اشاره شده كه خداي سبحان كلياتِ احكام را در قرآن كريم بيان كرده و رسول اكرم(صلّي الله عليه وآله وسلّم) را مبيّن و مفسّر آن قرار داده است: (واَنزَلنا اِلَيكَ الذِّكرَ لِتُبَيِّنَ لِلنّاسِ ما نُزِّلَ اِلَيهِم)[2] تا به اذن خداي عزّوجلّ مطلقات آن را تقييد و عمومات آن را تخصيص زده، شرايط مشروطهايش را بيان كند و...، آنگاه براي آشنايي جامعه با فروعات، اجزاء، اركان، شرايط و موانع، آنان را به حضرت رسول(صلّي الله عليه وآله وسلّم) ارجاع داده است: (وما ءاتكُمُ الرَّسولُ فَخُذوهُ وما نَهكُم عَنهُ فَانتَهوا).[3]برپايه بيان نوراني امام باقر(عليه‌السلام) در اين جدال احسن، ما همانگونه كه به بركت تعليم رسول اكرم(صلّي الله عليه وآله وسلّم) وجوب قصر نماز مسافر را مي‌فهميم، با اينكه درباره قصر بودن نماز (نماز خوف در سفر)، تعبير (فَلَيسَ عَلَيكُم جُناحٌ)[4] آمده و فقط جناح نفي شده است، وجوب سعي بين صفا و مروه را نيز اگرچه درباره آن تعبير (فَلا جُناحَ) شده، به كمك سنت آن حضرت درمي‌يابيم.در بحث تفسيري اشاره شد كه اصل نماز مسافر به طور مطلق در قرآن نيست؛ آنچه در قرآن آمده فقط حكم نماز خوف در سفر است؛ ولي با هدايت ثَقَل ديگر، يعني عترت طاهرين(عليهما‌السلام) هم اصل وجوب قصر معلوم شد و هم[1] ـ تفسير نور الثقلين، ج 1، ص 147. [2] ـ سوره نحل، آيه 44. [3] ـ سوره حشر، آيه 7. [4] ـ سوره نساء، آيه 101.
لطفا منتظر باشید ...
