تفسير - برگزیده ای از تسنیم (8) نسخه متنی

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

برگزیده ای از تسنیم (8) - نسخه متنی

عبدالله جوادی آملی

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

واجب را هم شامل مي‌شود، پس هر كس خيري، واجب يا مستحب، را با طوع و رغبت پذيرفت، خداوند به او پاداش خوب خواهد داد.

خير بودن سعي بين صفا و مروه، كه رجحان نفسي ندارد، به اين است كه در ضمن حج و عمره كه خيرند واقع شود.

تعبير به شكر، لطيف و تشويق‌آميز است، تا انسان به آن واجب يا مستحب بهتر گرايش پيدا كند.

تفسير

مفردات

الصّفا: نام كوهي در جنوب شرقي مسجدحرام و روبه‌روي حجراسود است كه حاجيان در حج و عمره ميان آن و كوه مروه سعي مي‌كنند.

«صفا» از ريشه «صفو» به معناي ناب و خالص است. به سنگ كبود رنگ كه از گِل و شن، خالص باشد «صفا» مي‌گويند[1] و «صفوان» نيز به همين معناست[2]: (كَمَثَلِ صَفوانٍ عَلَيهِ تُرابٌ).[3]

المَرْوَة: «مرو» و «مروة» به معناي سنگ نرم برّاق است[4] و مروه نام كوه كوچكي است در شمال شرقي مسجد حرام و روبه‌روي ركن عراقي.

درباره راز تسميه دو كوه مزبور به صفا و مروه، حديثي وارد است كه در

[1]ـ معجم مقاييس اللغه، ج 3، ص 292، «ص ف و»؛ مجمع البيان، ج 1 ـ 2، ص 438.

[2] ـ مفردات، ص 488، «ص ف و».

[3] ـ سوره بقره، آيه 264.

[4] ـ المصباح، ص 570، لسان العرب، ج 15، ص 275 ـ 276، «م رء»؛ مجمع البيان، ج 1 ـ 2، ص 438.

/ 26