تفسير
مفردات
الصّفا: نام كوهي در جنوب شرقي مسجدحرام و روبهروي حجراسود است كه حاجيان در حج و عمره ميان آن و كوه مروه سعي ميكنند.«صفا» از ريشه «صفو» به معناي ناب و خالص است. به سنگ كبود رنگ كه از گِل و شن، خالص باشد «صفا» ميگويند[1] و «صفوان» نيز به همين معناست[2]: (كَمَثَلِ صَفوانٍ عَلَيهِ تُرابٌ).[3]المَرْوَة: «مرو» و «مروة» به معناي سنگ نرم برّاق است[4] و مروه نام كوه كوچكي است در شمال شرقي مسجد حرام و روبهروي ركن عراقي.درباره راز تسميه دو كوه مزبور به صفا و مروه، حديثي وارد است كه در[1]ـ معجم مقاييس اللغه، ج 3، ص 292، «ص ف و»؛ مجمع البيان، ج 1 ـ 2، ص 438. [2] ـ مفردات، ص 488، «ص ف و». [3] ـ سوره بقره، آيه 264. [4] ـ المصباح، ص 570، لسان العرب، ج 15، ص 275 ـ 276، «م رء»؛ مجمع البيان، ج 1 ـ 2، ص 438.