بیشترتوضیحاتافزودن یادداشت جدید
از كفر به اسلام، براي هر كس آسان نيست.[1] 5. از لوازم تحويل قبله، توجه دادن دلهاي مؤمنان به استيلاي بر كعبه با هدف پاكسازي آن از شرك و بتهاست و بدون آن پاكسازي گويا به استقبال بتها راضي ميبودند. در جمله (ولاُتِمَّ نِعمَتي عَلَيكُم)[2] نيز بشارتي به اين استيلا وجود دارد. خدايمتعالي پس از اين بشارت، مؤمنان را از آنچه براي رسيدن به اين بشارت و آرزوي استيلاي بر كعبه بايد بدان استعانت جويند آگاه كرد، بنابراين مناسب بود چيزي ذكر كند كه بر آن بشارت تأكيد ورزيده و اين آرزو را تقويت كند، از اينرو در آيه مورد بحث يكي از شعاير حج، يعني سعي بين صفا و مروه را ذكر كرد تا تصريح ضمني به اين باشد كه به زودي مكه را فتح كرده و مناسك ابراهيمي حج را در آن اقامه خواهند كرد و بدينگونه نعمت و هدايت بر آنان تمام ميشود؛ گويا خداوند سبحان ميفرمايد: توانمندي مشركان مكه و فراواني بتها بر بام كعبه و كوه صفا و مروه، شما را از تطهير كعبه و احياي آن شعاير بزرگ منصرف نكند، چنان كه سخنان و اعتراضهاي سفيهانه و طعنهاي اهل كتاب و مشركان و تشكيك منافقان بيماردل، شما را از استقبال كعبه بازنگرداند. به وعده الهي اعتماد كنيد و از صبر و نماز استعانت جوييد.[3]6. در آيات قبل بيان شد كه خداوند سبحان بندگان را گاه با تكاليف و واجبات شرعي و گاه با مصائب و درد و رنجها ميآزمايد. اكنون در اين آيه، يكي از آن آزمونها، يعني حج را يادآور ميشود.[4][1] ـ الأساس في التفسير، ج 1، ص 340. [2] ـ سوره بقره، آيه 150. [3] ـ تفسير المنار، 2، ص 42 ـ 43. [4] ـ مجمع البيان، ج 1 ـ 2، ص 493.