در اين كريمه فرمود: (وَاذْكُرُوا اللّهَ فِي أَيَّامٍ مَعْدُودَاتٍ)؛ از اينكه فرمود (مَعْدُودَاتٍ) معلوم ميشود اين روزها قابل شمارش است و كم است؛ يعني از امور كم به معدود ياد ميكنند؛ چه اينكه در همين سوره مباركه بقره و همچنين در سوره آل عمران در جريان اهل كتاب اينچنين ياد شده است.
تعبير به «معدودات» بر ايام قابل شمارش
در سوره «آل عمران» آيه بيست و چهارم ميفرمايد حرف اهل كتاب اين بود (ذلِكَ بِأَنَّهُمْ قَالُوا لَن تَمَسَّنَا النَّارُ إِلَّا أَيَّامَاً مَعْدُودَاتٍ وَغَرَّهُمْ فِي دِينِهِم مَا كَانُوا يَفْتَرُونَ)؛ گفتند ما بر فرض هم جهنم برويم بيش از چند روزي معطل نخواهيم شد؛ يعني اينقدر طول نميكشد، قابل شمارش است. معمولاً وقتي كه بخواهند از كثرت چيزي ياد كنند ميگويند بيشمار؛ نه يعني حدّي ندارد، عدّي ندارد؛ يعني كثير است شمارشش آسان نيست و اگر خواستند از قلّت چيزي ياد كنند، ميگويند قابل شمارش است، معدود هست؛ يعني شمارش او خسته كننده نيست، كم است. اينكه فرمود: (إِلَّا أَيَّامَاً مَعْدُودَاتٍ) يعني ايام كم. درباره خود روزه گرفتن هم كه بحثش قبلاً گذشت. آيه صد و هشتاد و سوم همين سوره مباركه «بقره» كه بحثش گذشت، فرمود: (كُتِبَ عَلَيْكُمُ الصِّيَامُ كَمَا كُتِبَ عَلَي الَّذِينَ مِن قَبْلِكُمْ لَعَلَّكُمْ تَتَّقُونَ * أَيَّاماً مَعْدُودَاتٍ)؛ يعني روزه گرفتن روزهاي بي شمار نيست، بيش از چند روز نيست قابل تحمل هست. (كُتِبَ عَلَيْكُمُ الصِّيَامُ) خب چند روز؟ (أَيَّاماً مَعْدُودَاتٍ) يعني روزه بيش از چند روز نيست، يك دوازدهم سال است.