ـ بيان علامه طباطبائي در معجزه جاويد پيامبر(صلّي الله عليه و آله و سلّم) - تفسیر آیات حج، سوره بقره، آیه 144(3) نسخه متنی

ـ بيان علامه طباطبائي در معجزه جاويد پيامبر(صلّي الله عليه و آله و سلّم)

الآن هم به تعبير سيّدنا الاستاد مرحوم علاّمه طباطبايي(رضوان الله عليه) وقتي محققين رفتند حساب كردند ديدند اين [يك] معجزه خالده است؛ اين كرامت باهره است [و] هنوز مانده است كه آن‌روز با اينكه ابزار نجومي نبود، (اصلاً در حجاز اين مسائل نبود چه رسد به اينكه براي شخص حضرت آن هم در حال نماز) حضرت از بيت المقدس كه شمال غربي مدينه است برگردد به كعبه كه در جنوب مدينه قرار دارد. بدون كم و زياد اين پيداست براساس اعجاز است؛ چون حضرت كه در مدينه تشريف داشتند به سمت شمال غربي نماز مي‌خواندند و مكّه پشت‌سر بود چون مدينه چندين فرسخ در شمال مكه است، مكه به خط استوا نزديك‌تر است. جنوب مدينه است مدينه در شمال مكه است و بيت المقدس هم در شمال غربي است.

ـ قبله و نحوه استقبال پيامبر(ص) قبل و بعد از هجرت

حضرت در مدينه كه به بيت المقدس رو مي‌آورد [و] نماز مي‌خواند، به مكه پشت مي‌كرد [و] به سمت بيت المقدس نماز مي‌خواند، ممكن نبود مثل مكه عمل بكند؛ در مكه طوري نماز مي‌خواندند كه هم به كعبه رو مي‌آوردند، هم به بيت المقدس درروايت هم اين‌چنين آمده است كه معمولاً حضرت كه نماز مي‌خواندند طرزي نماز مي‌خواندند كه كعبه معظمه بين ايشان و بين بيت المقدس قرار بگيرد4. ولي وقتي از مكه به مدينه مهاجرت كردند چند فرسخ به شمال مكه آمدند و بيت المقدس هم در شمال غربي مدينه است. خب، حضرت بايد به بيت المقدس رو مي‌آورد [و] قهراً بايد به كعبه پشت مي‌كرد.