دكتر علي شريعتي
دكتر علي شريعتي در دوم آذرماه 1312 در دهكده مزينان از توابع سبزوار به دنيا آمد . اولين معلم او پدرش، محمدتقي شريعتي بود .شريعتي دوران دبستان و دبيرستان را در مشهد گذراند و از سال نهم تحصيل وارد دانشسراي مقدماتي شد. او پس از دو سال فارغالتحصيل شد و در دهات اطراف مشهد به آموزگاري پرداخت. و طي پنج سال موفق به اخذ ديپلم و ليسانس گرديد. شريعتي در دبيرستان با يك رشته تحركات سياسي از طريق « كانون نشر حقايق اسلامي» كه پدرش مؤسس آن بود آشنا شد و از همان سالها فعاليتهاي سياسي بر ضد رژيم را آغاز كرد. دوران تحصيلات او در دانشگاه با اوج مبارزات ملت ايران با انگلستان به هنگام نخستوزيري دكتر مصدق مصادف بود كه در آن زمان او در خراسان از سران نهضت ملي محسوب ميشد. پس از كودتاي 28 مرداد، شريعتي مبارزات مخفي را عليه رژيم شاه آغاز كرد.او در 1334 اولين اثر خويش را تحت عنوان «مكتب واسطه،اسلام» انتشار داد و در 1336 به همراه عده ديگري دستگير و به مدت 29 روز در تهران زنداني شد. پس از آزادي از زندان تحصيلاتش را ادامه داد و سرانجام در 1338 با بورس تحصيلي عازم فرانسه شد. او در اروپا با سازمانهاي انقلابي متعلق به كشورهاي اسلامي همكاري مي كرد. شريعتي از بنيانگذاران نهضت آزادي ايران در خارج از كشور بود. فعاليتهاي شريعتي در خارج از كشور فقط محدود به مسائل ايران نبود. او همكاري صميمانه اي با نهضتهاي آزاديبخش و جنبشهاي آزاديخواهانه كشورهاي ديگر چون كنگو، الجزاير و فلسطين داشت؛ وي در تظاهرات آنان حضور يافت و به زندان سيته فرانسه افتاد.
شريعتي مقالههاي زيادي عليه امپرياليسم و صهيونيسم نگاشت و حتي در جمعآوري كمكهاي مالي براي جبهه آزاديبخش فلسطين حضوري فعال داشت. او طي اقامتش در فرانسه با نويسندگاني چون لوئي ماسينيون ( كه استادش بود)، شوارتز، ژان پل سارتر، هانري لوموز، كوكتر آشنا شد و فلسفه غرب و جامعهشناسي آموخت.
زندگيش در پاريس همراه با قناعت و فقر بود، چنانكه با همسر و سه فرزندش در يك اتاق ميزيست. پس از پايان تحصيلات و اخذ دكترا در جامعهشناسي و تاريخ اسلام از دانشگاه سوربن، در تابستان 1343 به ايران بازگشت. اما در مرز به جرم فعاليت عليه حكومت دستگير شد و مدت يك ماه به زندان افتاد. اقدامات سازنده شريعتي از زمان استادي دانشكده ادبيات دانشگاه مشهد ـ 1345 ـ شروع شد و سرانجام كارش به حسينيه ارشاد و آشنائي با استاد مرتضي مطهري كشيد و آوازه شهرتش در همه جا پيچيد. نتيجه درسهاي شريعتي در حسينه ارشاد انتشار تهمتها و فحاشيها از سوي رژيم شاه نسبت به وي بود و سرانجام نيز حسينيه ارشاد تعطيل و شريعتي متواري گرديد. شريعتي به دنبال دستگيري پدرش ناگزير خود را معرفي كرد و 18 ماه مورد شكنجه و آزار قرار گرفت. وي سرانجام در شب عيد سال 1354 از زندان آزاد شد، ولي هميشه تحت نظر بود. او در 26 ارديبهشت 1356 با گذرنامه «علي مزيناني» از ايران خارج شد و يك ماه بعد در 29 خرداد همان سال به طور نامعلومي در شهر «ساوت همپتون » انگلستان درگذشت. جسدش را به سوريه حمل كردند و در 6 تيرماه 1356 در كنار حرم حضرت زينب (س) دفن كردند. آثار شريعتي در تيراژهاي بسيار بالا به چاپ رسيده است .