«فاختر للحکم بين الناس افضل رعيتک في نفسک» يعني «اي مالک! براي قضا و داوري ميان مردم، برترين افراد مردم خود را انتخاب کن»
ب) توانايي قضايي :
«مِمَّن لا تضيق به الامور» يعني «از کساني که امور قضايي او را در تنگنا قرار نمي دهد»
ج) اجتناب از خشم و عصبانيّت :
«ولا تمحکه الخُصوم» يعني «برخورد اطراف دعوا در جلسه دادگاه او را به خشم و کج خلقي واندارد»
د) پرهيز از لجاجت:
«و لايتمادي في اثبات الزّلّة، و لا يَحْصَرُ من الفيء الي الحق اذا عرفه» يعني «در اشتباهاتش پافشاري نکند؛ و بازگشت به حق، هنگامي که براي او روشن مي شود، بر او سخت و گران نباشد»
هـ) وارستگي از طمع:
«و لا تُشْرِفُ نفسُه علي طمع» يعني «طمع را از دل خود بيرون کرده باشد و البته چنين فردي، نگران از دست دادن منافع مادّي نيست»
و) ژرف انديشي :
«و لا يکتفي بأَدني فهم دون اَقْصاه» يعني «و در فهم مطالب، به اندک تحقيق اکتفا نکند، بلکه بررسي ها را به نهايت درجه عمق برساند»