«و أوقَفَهُم للشّبهات (في الشبهات) يعني «از کساني باشد که در شبهات از همه محتاطتر است»در روايات آمده است که «اگر قاضي در عفو خطا کند، بهتر از آن است که در 3 مجازات اشتباه نمايد و بي گناهي را مجازات کند»
ح) مهارت در استدلال و احتجاج:
«و آخَذَهم بالحُجَج» يعني «قاضي بايد در يافتن و تمسّک به ادلّه از همگان مصرتر باشد»
ط) پرحوصلگي :
«و أقَلَّهم تَبَرُّماً بمُراجعة الخصم و أصْبَرَهم علي تَکشُّفِ الأمور» يعني «قاضي بايد کمتر از ديگران ازث مراجعات مکرّر قضايي خسته شود و بيش از ديگران براي کشف امور از خود صبر و شکيبايي نشان دهد»
ي) قاطعيت :
«و أصْرَمَهُم عند اتّضاح الحکم» يعني «قاضي بايد به هنگام کشف و روشن شدن حکم، از همگان ث قاطع تر باشد. به همان ميزان که دقّت و احتياط قبل از کشف حکم ضرورت دارد، قاطعيّت پس از اروشن شدن حکم نيز ضروروي است»
ک) خودپسند نبودن:
«مِمَّنْ لا يَزْدَهيه اِطراءٌ» يعني «قضّات بايد از ميان کساني انتخاب شوند که ستايشها و تملقّها وأ چاپلوسي ها و چرب زباني ها آنها را به خودبيني و کبر وادار نمي سازد»
لطفا منتظر باشید ...
