جرم اجتماعي
«... و لاتزال تطّلع علي خائنةٍ منهم الا قليلا منهم فاعف عنهم واصفح ان الله يحب المحسنين» يعني «اي رسول ما، تو همچنان از خيانت آنان (يهوديان) باخبر خواهي شد مگر اندکي از ايشان، پس آنان را ببخش و از ايشان درگذر که خداوند نيکوکاران را دوست دارد» و يا بخشودگي اهالي مکّه پس از فتح آن توسط پيامبر (ص) با تعبير «انتم الطلقاء» از جرائم اجتماعي است که مورد عفو قرار مي گيرد.جرم دو بعدي
از زيباترين جلوه ها و مثالهايش، جريان عمروبن عبدود در جنگ خندق است. حضرت اميرالمؤمنين (ع) ابتدا از قتل عمرو منصرف شد، چند قدم زد و سپس سرِ او را جدا کرد. وقتي که رسول خدا (ص) سبب را از او پرسيدند گفت: «قد کان شَتَمَ امّي و تَفَلَ في وجهي، فخشيت اَنْ اَضرَبه لحظّ نفسي، فترکته حتي سَکنَ ما بي ثم قتلتُه في الله» يعني «عمرو به مادرم دشنام داد و آب دهان به رويم انداخت، پس ترسيدم که او را بهخاطر خشم و خواست خودم بکشم، لذا رهايش کردم تا خشم من آرام شد، سپس او را به خاطر خدا کشتم»
از علي آموز اخلاص عمل
شير حق را دان منزّه از دغل
شير حق را دان منزّه از دغل
شير حق را دان منزّه از دغل