همه انسانها از حقوق يکسان برخوردارند: «فانهم صنفان: اما اخٌ لک في الدين و امّا نظيرٌ لک في الخلق» يعني مالکا، رحمت و محبّت و لطف به مردم را به قلب و جانت بنشان (بباوران) حيوان درنده اي نسبت به آنان مباش که خوردن آنها را مغتنم شماري! زيرا آنها دو گروهند: يا برادران ديني تو هستند و يا انسانهايي همچون تو در اين فراز از نهج البلاغه دو نکته مهم نهفته است: اوّل اينکه مالک، مکلّف شده است که براي ادامه مديريت بي مزاحمت خود به جلب رضايت صوري مردم قناعت نکند، بلکه بايد با همه وجودش صميمانه و بي شائبه به آنها عشق بورزد. دوّم اينکه همه انسانها داراي حقّ حيات و حقّ کرامت وحقّ آزادي هستند؛ که اگر مردمي در جامعه اي از رحمت و محبّت و لطف و عدالت مديران محروم باشند، بدون ترديد اين حقوق اساسي شان پايمال خواهد شد. اين تعابير اختصاص به اهل کتاب و امثال ايشان ندارد، بلکه عموم انسانها را مدّنظر قرار مي دهد. از اين تصريح بالاتر را در کلام وحي مي بينيم که با خطاب و تعبير «يا ايها الناس» آمده است: «ياايها الناس انّا خلقناکم من ذکر و انثي و جعلناکم شعوباً و قبائلَ لتعارفوا ان اکرمکم عند الله اتقيکم» يعني «اي همه مردم ما شما را از يک نر و يک ماده (يک مرد و يک زن) آفريديم و شما را به صورت اقوام و قبايلي در آورديم تا به يکديگر انس و آشنايي يابيد، بي ترديد گرامي ترينِ شما نزد خداوند پرهيزکارترينِ شماست»رسول مکرّم اسلام (ص) در حجّة الوداع فرمود: «ايها الناس، اِنّ ربّکم واحد، و انّ اباکم واحد، کلکم لآدم، و آدم من تراب. ان اکرمکم عندالله أتقيکم و ليس لعرّبيٍ علي عجمي فضل الّا بالتقوي. ألا هل بلّغتُ؟ قالوانعم. قال: فليبلغ الشاهد الغائب» يعني «اي مردم، پروردگارتان يکي و پدرتان يکي است. همه شما از آدميد و آدم از خاک. گرامي ترينِ شما نزد خداوند، پرهيزکارترينِ شماست. براي هيچ عربي نسبت به هيچ غيرعربي، برتري و رجحاني نيست مگر به تقوا هان اي مردم آيا پيام مرا دريافتيد؟ گفتند: آري. گفت: پس پيام مرا حاضران به غايبان برسانند»در فرهنگ ديني ما، همه انسانها خانواده و عيال خدايند: حضرت صادق (ع) از قول رسول خدا (ص) نقل کرده است که مردم خانواده و عيال خدايند، محبوبترينِ مردم نزد خدا کسي است که به عيال خدا سود برساند و خانواده اي را شادمان سازد.بديهي است کسي که به اعضاي خانواده خدا ظلم کند، به لجاجت با خدا برخاسته است: «ظاهَرَ الله سبحانه بالعناد مَن ظَلَمَ العِباد» و البته خودِ خدا دشمن و خصم چنين شخصي خواهد بود:«من ظَلَمَ العباد کان الله خَصْمَه» اينها و نظاير فراوان ديگري از عمومات و اطلاقات متن قرآن و سنّت، دلالت واضح و آشکاري دارد براينکه جز در موارد استثنا شده تمام انسانها از حقوق برابر و مشابهي برخوردارند، و لذا مي توان تأسيس اصل نمود؛ به اين نحو که اصل، تساوي حقوق همه انسانهاست مگر آنچه به دلالت دليلي ... شرعي از عموم اصل، خارج شده باشد.