«خوب است بدانيم كه...»
علي مسعوديچرا اسلام روزه را واجب كرده است؟
اثر روحي روزه آن است كه سبب تقوا و پرهيزگاري در انسان روزهدار ميشود. بايد دانست كه روزه تأثير بزرگي در صحت بدن انسان دارد، چرا كه روزه براي استراحت دستگاه گوارش خصوصا معده و رودهها و منظم كردن ترشحات معده و ترتيب دادن به اعمال هضم، بسيار مفيد ميباشد و دانشمندان حيوانشناس گفتهاند، حتي حيوانات هم از روي غريزهي خدادادي گاهي روزه ميگيرند، از جمله در درندگان از قبيل شير و پلنگ و ببر ملاحظه شده كه هفتهاي يك روز از خوردن هرگونه غذا خوددراي ميكنند. خلاصه اين كه روزه تأثيرات روحي و اخلاقي و جسمي فراواني دارد. بايد گفت كه در قديم اطبّا به امساك و خودداري از خوردن و آشاميدن خيلي اهميت ميدادند و به وسيلهي آن خيلي از امراض را معالجه نمودند و در طبّ جديد، نام امساك و پرهيز را رژيم غذايي گزاردهاند و اين همان روزه است كه به نامهاي مختلف ناميده ميشود.علماي روان شناس جديد، روزه را يكي از بهترين عوامل صحت شمردهاند. پرفسور وكتور پوشر فرانسوي ميگويد: روزه بهترين وسيله براي تندرستي ميباشد.بايد گفت كه روزه در معالجهي اغلب امراض، مفيد و در پارهاي از بيماريها علاج منحصر به فرد ميباشد و اگر هم منحصر به فرد نباشد، انصافا بهترين و سهلترين روش معالجه است.اما فوايد روزه به طور اختصار:1. در مورد اختلال حاد و مزمن رودهها و در هنگامي كه فرمانتاسيون و تخميرات معده و روده بيمار را دچار دلدردهاي شديد ميكند.2. هنگام زياد شدن وزن بدن كه معمولاً ناشي از پرخوري و كمحركتي است.3. در بيماران مبتلا به فشار خون.4. در بيماري دولاب و مرض قند(1).در كشورهاي اسلامي اغلب مسؤولين نظم اجتماع، با آمار و ارقام ثابت كردهاند كه در ماه رمضان تعداد جرايم، نزاعها، كشتارها و جنايات به حداقل ميرسد(2).در روزه گرفتن دو فايده منظور شده است:1. حفظ الصحهي بدن 2. تزكيهي نفس و تربيت روح(3).قرآن در فلسفهي روزه ميفرمايد«لعلكم تتقون» (تا شايد پرهيزكار شويد)و حضرت علي( عليهالسلام ) ميفرمايد:«والصيام ابتلاءً لاخلاص الخلق»(روزه براي آزمايش اخلاص مردم واجب گشت)(4)حضرت زهرا( عليهاالسلام ) ميفرمايند: براي آن است كه دلهاي شما تزكيه و پاك و با صفا گردد. و تيرگيهارا از آن بزدايد و روح انسان رابراي مقاومت شايسته آماده سازد.(5)چرا بنا بر روايتي روزه مهمتر از نماز است؟از اين جهت كه زن در حال حيض و نفاس هم نماز و هم روزه راترك ميكند، ولي بعدا فقط بايد روزه را قضا كند و ديگر اين كه اگر كسي علنا نماز نخواند، حدشرعي ندارد، ولي اگر روزه را علني خورد، حد بر اوجاري ميشود.ديگر اينكه خداوند ميفرمايد:«انااُجزي به»يا«انااجزي به»يعني من پاداش روزه را ميدهم، يا من پاداش روزهي روزهدار هستم در حالي كه دربارهي نماز چنين چيزي نفرموده است.چرا خداوند شصت روز روزه را كفارهي خوردن يك روزه قرار داده است؟بايد گفت كه منظور از مساوات ميان«گناه» و «كيفر» مساوات عدد نيست، بلكه كيفيت عمل را نيز بايد در نظر گرفت. خوردن يك روزهي ما رمضان با آن همه اهميتي كه دارد، مجازاتش تنها يك روز كفاره نيست، بلكه بايد آنقدر روزه بگيرد كه به اندازهي احترام آن يك روز ماه مبارك شود؛ به همين دليل در بعضي از روايات آمده است كه كيفر گناهان در ماه رمضان بيش از ساير ايام است و ثواب اعمال نيك هم بيشتر است، تا آنجا كه مثلاً يك ختم قرآن در اين ماه، برابر هفتاد ختم قرآن در ماههاي ديگر است.(6)چرا واجب شده است كه در سال سي روز(ماه رمضان) روزه بگيرند؟روايت است كه وقتي حضرت آدم( عليهالسلام ) در بهشت از درختي كه نهي شده بود، تناول كرد، تا سي روز آن غذا در شكمش بود، به همين دليل خداوند بر بندگان و فرزندان حضرت آدم تا روز قيامت واجب نمود تا سي روز را در سال روزه بگيرند.(7)1. دكتر براي همه ص 50 - 51
2. مصباح الشريعه، ص 290
3. ستارگان درخشان، ج 10 ص 195، محمدجواد نجفي
4. نهج البلاغه كلماتي قصار، ص 1197
5. رنجها و فريادهاي فاطمه، ص 190
6. تفسير نمونه، ج 6، ص 57
7. سرالصلواة امام خميني