برخورد شديد انقلاب اسلامى با احزاب - احزاب و تشکیلات سیاسی در ایران نسخه متنی

آمـريـكـايـى و از احزاب التقاطى تا احزاب انحرافى . تنها با گروههايى بدرفتارى مى شد كـه بـا انـقـلاب اسـلامـى مـسـتـقـيـمـاً در جـنـگ بودند مثل گروهك فرقان ، حزب دمكرات و كومله و چريكهاى فدائى خلق شاخه اقليت .

3 - چـگـونه ؟

احزاب آزادى فعاليت داشتند، مى توانستند تبليغ كنند، عضوگيرى كنند، نظرات خـود را در سـطـح جـامـعـه مـنـتـشر سازند، هر انتقادى را بنويسند، براى مجلس خبرگان و مجلس شـوراى اسـلامـى ، كـانـديد شوند، هنگام انتخابات رياست جمهورى يا نامزد معرفى كنند يا از نامزد ديگران حمايت كنند، در جلسات مناظره صدا و سيما شركت كنند و ... .

4 - چـرا؟ هـنـوز خـباثت بسيارى از گروهها براى افكار عمومى روشن نبود و اگر هم كسانى مى دانستند، معمولاً اميد هدايت آنها را در اثر انوار معنوى انقلاب اسلامى داشتند. از سوى ديگر، كادر دولت را عناصر ليبرالى تشكيل مى داد كه نه توان قاطعيّت در برابر ضدّ انقلاب را داشتند و نه اعتقاد به اينكه بايد بر احزاب كافر و منافق سختگيرى كرد. خود گروهها نيز بسيارى از جـاسـوسـيـهـا و جـنـايـات را بـعـد از انـقـلاب مـرتـكـب نـشـده بـودنـد و طـبيعى بود كه قصاص قبل از جنايت را در مورد تعدادى از آنها نمى شد انجام داد.

برخورد شديد انقلاب اسلامى با احزاب

1 - چـه زمـانـى ؟ صـدام بـا هـمـاهنگى كامل عوامل آمريكا در منطقه به جمهورى اسلامى ايران حمله كـرده بـود. صـدام را بيشتر كشورهاى بزرگ و متوسط و حتى برخى كشورهاى كوچك جهان كمك مى كردند، و اين در حالى بود كه ايران از سوى همان كشورها، به شكلهاى مختلف ، تضعيف مى شد. از سوى ديگر، ستون پنجم دشمن كه حتى در مقر رياست جمهورى نيز نفوذ كرده بود، سبب تـضـعـيف بيشتر قواى مدافع ميهن اسلامى مى گرديد. پيشرفت امور جنگ بسيار كند بود و بايد بـه آن شـتاب داده مى شد. بخشى از خاك ايران اسلامى در دست دشمن بعثى افتاده بود و بسيج هـمه نيروها و امكانات براى آزادى ميهن اسلامى ضرورى بود. در اين شرايط زمانى ، هر گونه مخالفت بانظم و امنيّت كشور مى توانست ضربه اى باشد به جبهه دفاع از عزّت و شرف ملّت اسـلامـى . ايـن دوره زمـانـى ازتـيـر 1360 هـمـزمـان بـا عـزل بـنـى صـدر و اعـلام جـنـگ مـسـلّحـانـه منافقين آغاز و تا تير1367 كه ايران قطعنامه 598 سازمان ملل متحد مبنى بر برقرارى آتش بس را پذيرفت ، ادامه يافت .

2 - چـه كـسانى ؟ گروههايى كه به تضعيف روحيه عمومى يا خرابكارى يا جاسوسى و يا جنگ مـسـلّحانه عليه جمهورى اسلامى دست زده بودند مثل انجمن حجتيه ، جبهه ملّى ، نهضت آزادى ، حزب تـوده ، چـريـكـهـاى فـدايى خلق ، منافقين و ... مورد تنفر مردم و مسؤ ولان نظام جمهورى اسلامى قرار گرفتند و قدرى از عدالت اسلامى در مورد برخى از آنها اجرا شد.

3 - چـگـونـه ؟ روشهايى كه براى برخورد با احزاب به اصطلاح سياسى در اين دوره زمانى به كار گرفته شد، عبارت بودند از:

الف ـ منع فعاليّت : فعاليت احزابى كه رسماً به خدمت دشمن در آمده و به جاسوسى يا مبارزه مسلحانه با نظام اسلامى برخاسته بودند به لحاظ قانونى منع شد.

ب ـ افـشـاگـرى : بـا اسـتـفـاده از اسـناد لانه جاسوسى آمريكا و اعضاى اخراجى يا توبه كار احزاب ، سعى مى شد حقايق پشت پرده احزاب وابسته براى مردم بيان شود.

ج ـ دسـتـگـيـرى : اعـضاى گروههايى كه امنيت جامعه را از طريق بمب گذارى ، ترور، جاسوسى بـراى بـيـگـانگان و ... به خطر مى انداختند، دستگير و محاكمه شدند. زندانيان در زندانها با حـقـيـقـت احـزاب خـود آشنا شده و به انحرافات موجود در تشكيلات خود پى بردند و با تاءييد حـقـانـيـت نـظـام جـمهورى اسلامى ، از اعمال گذشته خود توبه كردند و در برخى موارد نيز در دستگيرى ياران سابق خود، به همكارى پرداختند.

4 - چـرا؟ توطئه عليه نظم وامنيّت كشور، جاسوسى براى بيگانگان ، ترور و انفجار و مبارزه مـسـلحـانه با نظام اسلامى ... از جمله عللى بوده اند كه سبب برخورد شديد انقلاب اسلامى با گروههاى وابسته گرديد.

در اين رابطه به چند نمونه در رابطه با منافقين اشاره مى كنيم :