آن يك هفته اي كه امام در كربلا بسر مي برد، نماز جماعت باشكوهي در صحن حضرت امام حسين (ع) برگزار مي شد، استقبال قابل توجّه اهالي كربلا و اين برنامه از جريانات مؤثر در نهضت اسلامي بود، اوضاع نجف كه تحت تأثير القائات شيطاني ساواك و سفارت ايران در عراق چندان خوشايند نبود دگرگون شد و در اين شهر زمينه بسيار مناسبي براي استقبال فراهم شد، اين آمادگي در آن حد بود كه اطرافيان امام نيازي نديدند زودتر از ديگران به نجف بروند و مقدمات استقبال را مهيا كنند. امام عنايت و اهتمام داشت كه شب جمعه آخري را در كربلا باشند و اعمال و آداب مخصوص زيارت بارگاه امام حسين (ع) را انجام دهند، روز جمعه بعد از آن، ايشان عازم نجف اشرف شدند. براي حاج شيخ نصراللّه خلخالي به آساني ميسّر شده بود كه وسايل و امكانات استقبال را فراهم آورد. جمعيّت بسياري از علما، فضلا و طلاب و مردم تا «خان نصف» (جايي كه راه كربلا و نجف نصف مي شود) به استقبال آمده بودند. وقتي امام به خان نصف رسيدند جمعيّت منتظر در خيابان اصلي اسفند دور كرده بودند، گوسفند ذبح نمودند، پلاكاردهايي هم با خود آورده بودند كه بر روي آنها مطالبي در حمايت از امام وخير مقدم به ايشان نوشته شده بود، خيل عظيم و بي سابقه علما و استادان حوزه نجف به همراه مردماني مشتاق در اين توقف گاه هيجاني فوق العاده پديد آورده بود، امام از ماشين پياده شدند و به قهوه خانه اي كه آنجا بود رفتند و با چايي و نيز انواع شيريني كه از نجف آورده بودند پذيرايي گرديدند، سپس از ابراز لطف مردم تشكّر نموده و به مسير خويش ادامه دادند.(1) حجة الاسلام رحماني مي گويد در آن موقع آيات گرام: حكيم و خويي اتومبيل هايي فرستاده بودند كه امام با آنها وارد نجف شود، حاج آقا مصطفي سوار ماشين آية اللّه حكيم گرديد و امام هم با ماشين ارسالي توسط آية اللّه خويي وارد نجف شدند.(2)مدرّسان بزرگ و مراجع كه موفق نشده بودند تا «خان نصف» خود را برسانند در مدخل شهر نجف روبه روي مدرسه بغدادي اجتماع كردند. استقبال بسيار غير منتظره و با شكوه بود در اين برنامه به عكس كربلا كه غالب مستقبلين مردم بودند، تعداد علما و فضلا و طلاب نسبت به ديگر اقشار فزوني داشت، تنها اشتباهي در اين استقبال رخ داد كه برخي همراهان آن را با بدبيني تلقي مي كردند و مي گفتند برنامه اي عمدي بوده است و آن اين بود كه بدون آن كه به ماشين هاي بعدي اطلاع دهند اتومبيل حامل حضرت امام را با سرعت از دايره محاصره استقبال كنندگان درآوردند و ماشين ايشان به صورت تك و تنها به نجف آمده بود و بنا به توصيه امام، ابتدا به حرم حضرت اميرالمؤمنين(ع) مشرف شدند به طوري كه وقتي آقا از اتومبيل پياده شدند جز يك يا دو نفري كه همراهشان بودند كس ديگري آنجا نبود، در حالي كه برنامه همراهان امام آن بود كه ايشان در حلقه اي از فضلا و طلاب وارد صحن و حرم شوند، در هر حال امام بعد از زيارت به منزل محقّري برگشتند كه توسط حاج شيخ نصراللّه خلخالي تهيّه شده بود.(3)