درس هفتم : حقوق و آزادى هاى اساسى مردم در قانون اساسى - آشنایی با انقلاب و جمهوری اسلامی ایران نسخه متنی

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

آشنایی با انقلاب و جمهوری اسلامی ایران - نسخه متنی

رفیعی، دهکردی، مؤمن، بهرامی؛ تهیه کننده: مرکز تحقیقات اسلامی سپاه

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

2 ـ رئيس قوّه قضائيّه بايد داراى چه شرايطى باشد؟

3 ـ رئيس قوّه قضائيّه توسّط چه كسى انتخاب مى شود و داراى چه وظايفى است ؟

4 ـ وظايف و اختيارات ديوان عالى كشور كدام است ؟

5 ـ انواع دادگاه ها را نوشته و توضيح دهيد.

درس هفتم :
حقوق و آزادى هاى اساسى مردم در قانون اساسى

يـكـى از بـخـش هـاى مهم قانون اساسى هر كشورى ، بخش حقوق و آزادى هاى اساسى مردم است . زيـرا در اين
بخش است كه اسب سركش قدرت با لجام قانون محدود مى شود و رابطه افراد با دولت مـشـخـّص مـى گـردد. بـه
هـمـيـن دليـل ، قـانـون اسـاسـى جـمـهـورى اسـلامـى ايـران اصـول مـتـعـدّدى را بـه حقوق و آزادى
هاى فردى ، اجتماعى ، قضائى و امنيتى مردم اختصاص داده است كه در اين درس به آن ها اشاره مى شود.

حقوق و آزادى هاى فردى (شخصى )

الف ـ مصونيّت از تعرّض

در اصل 22 قانون اساسى در اين مورد آمده است :

حـيـثيت ، جان ، مال ، حقوق ، مسكن و شغل اشخاص از تعرّض مصون است مگر در مواردى كه قانون تجويز كند.

ب ـ مـصـونـيـّت از تـبـعـيـد

يـكـى از انـواع آزادى فـردى در قـانـون اسـاسـى ، آزادى انـتـخـاب
مـحل اقامت است و هر كس حق دارد محلّ زندگى و اقامت خود را انتخاب كند يا از جايى كه نمى خواهد
زنـدگـى كـنـد، هـجـرت نـمـايـد. قـانـون اسـاسـى هـم بـه ايـن امـر مـهـمّ تـوجـه كـرده و در اصل 33
درباره اين گونه آزادى فردى آورده است :

هـيـچ كـس را نـمـى تـوان از مـحـل اقـامـت خـود تـبـعـيـد كـرد يـا ازاقـامـت در محل مورد علاقه اش
‍ ممنوع يا به اقامت در محلّى مجبور ساخت ، مگر در مواردى كه قانون مقرّر مى دارد.

ج ـ مـصـونـيـّت از شـكـنـجـه

از مـوارد ضـدّ انـسـانـى كـه در حـال حاضردر دنيا رايج است ، شكنجه
و تحت فشار قرار دادن افراد براى گرفتن اقرار است . اصل 38 قانون اساسى نه تنها اين امر ضدّ بشرى را
ممنوع كرده است بلكه آن را فاقد اعتبار و متخلّف از اين اصل را قابل مجازات مى داند.

د ـ مـصـونـيـّت از هـتـك حرمت

هيچ كس حقّ ندارد به فردى حتّى كسى كه به حكم قانون دستگير، زنـدانـى
يـا تـبـعـيـد شـده ، هـتـك حـرمـت و حـيـثـيـّت كـنـد. در اصل 39 قانون اساسى در اين مورد به صراحت
آمده است :

هـتـك حـرمـت و حـيثيّت كسى كه به حكم قانون دستگير،بازداشت ، زندانى يا تبعيد شده ، به هر صورت كه
باشد ممنوع است و موجب مجازات است .

ه‍ ـ مـصـونـيـّت از تـوقـيـف غـيـر قـانـونـى

بـر اسـاس اصـل 32 قـانـون اساسى : اولا هيچ كس ‍ را
نمى توان بازداشت كرد مگر با حكم و ترتيبى كه در قـانـون مـشـخـّص شـده اسـت . ثـانـيـا در صـورت
بـازداشـت افـراد، اتـّهـام بـايـد بـا ذكـر دليـل بـلافـاصـله بـه صورت كتبى به متّهم ابلاغ و
تفهيم شود. ثالثا حدّاكثر به مدت 24 سـاعـت پـرونـده مـقـدّمـاتـى بـه مـراجـع صـالحـه قـضـايـى
ارسال و مقدّمات محاكمه فرد فراهم گردد.

و ـ مصونيّت از افشاى امور خصوصى

از مواردى كه خيلى در مورد آن سفارش ‍ شده است و مبانى فـقـهـى
نـيـز دارد، عـدم افـشـاى امـور شـخـصـى و خـصـوصـى افـراد اسـت . بـه هـمـيـن دليل ، قانونگذار نيز
به اين امور خصوصى افراد توجّه و بازرسى ، ضبط و افشاى آن ها را ممنوع كرده است . در اصل 25 قانون اساسى
آمده است :

بـازرسـى و نـرسـانـدن نـامـه هـا، ضـبـط و فـاش كـردن مـكـالمـات تلفنى ، افشاى مخابرات
تـلگـرافـى و تـلكـس ، سـانـسـور، عـدم مـخـابـره و نرساندن آن ها، استراق سمع و هر گونه تجسّس
ممنوع است مگر به حكم قانون .

حقوق و آزادى هاى مدنى (اجتماعى )

الف ـ آزادى و حـقّ داشـتـن شـغـل مناسب

اشتغال هر فرد در نظام جمهورى اسلامى ايران از دو جهت مـورد
تـوجـّه اصـل 28 قـانـون اسـاسـى قـرار گـرفـتـه اسـت . اوّل ايـن كـه هـر كـس آزاد اسـت و حـق دارد

/ 33