كتاب آداب نكاح نسخه متنی

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

كتاب آداب نكاح - نسخه متنی

ملامحسن فیض کاشانی

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

از جمله آداب زن آن است كه هر چه مى تواند در منزل خدمت كند و به زيبايى و جمال خودش به شوهر فخر فروشى
نكند و شوهرش را به خاطر زشتى سرزنش ‍ ننمايد.

آورده اند كه اصمعى مى گويد:

وارد باديه شدم ديدم ، زنى از زيباترين زنان ، همسر مردى از بدشكلترين
مردان است ،

گفتم : آيا راضى هستى كه همسر چنين مردى باشى ؟

گفت : خاموش باش حرف نادرستى زدى ، شايد او
بين خود و خدايش ‍ بهترين كس باشد شايد من بين خود و آفريدگار خودم بد عمل كرده باشم خداوند همسرى او
را مجازات من قرار داده باشد و آيا من نبايد راضى به رضاى خدا باشم ؟

به اين ترتيب مرا خاموش كرد.

از جمله آداب زن ، آن است كه همواره در صلاح و آراستگى باشد، در نبودن شوهرش گرفته و در وقت حضور همسر
به شوخى و گشاده رويى و اسباب و عوامل لذت رو آورد، و سزاوار است كه هيچگاه شوهرش را نيازارد.

از
پيغمبر (ص ) نقل شده است :

(( هيچ زنى در دنيا همسرش را نمى آزارد مگر اين كه همسر حورالعين وى مى گويد:
خدا تو را بكشد او را ميازار او اكنون نزد تو غريب است و نزديك است كه از تو جدا شود و نزد ما بيايد.))
(438)

از جمله حقوق نكاح كه بر زن واجب است آن است كه وقتى شوهرش از دنيا رفت چهار ماه و ده روز عده نگاه
دارد، و منتظر بماند و براى او سوگوار باشد به اين ترتيب كه در اين مدت از بوى خوش و زر و زيور اجتناب
كند و بيش از اين عزادار نماند.

زينب دختر ام سلمه مى گويد:

بر ام حبيبه همسر پيامبر (ص ) وقتى كه پدرش
ابوسفيان بن حرب مرده بود، وارد شدم ، عطرى طلبيد كه در آن مقدارى خلوق (439) و يا چيز ديگرى بود، كنيزى
بر بدن او ماليد و بعد مقدارى به گونه هايش زد، آنگاه گفت :

به خدا سوگند من به بوى خوش ‍ نيازى ندارم

جز اين كه از رسول خدا (ص ) شنيدم كه مى فرمود:

(( روا نيست براى زنى كه به خدا و روز جزا ايمان دارد، بيش
از سه روز براى مرده عزادار باشد مگر براى شوهر كه چهار ماه و ده روز بايد سياه بپوشد)) (440)

و بايد تا
آخر عده ساكن خانه باشد و حق ندارد به نزد فاميلش منتقل شود و جز در موارد ضرورى بيرون نرود.

اين است پايان كتاب آداب نكاح از (( محجة البيضاء فى تهذيب الاحياء )) و به دنبال آن ان شاء اللّه كتاب
كسب و معاش مى آيد و الحمدللّه اولا و آخرا.

/ 436