كتاب آداب نكاح نسخه متنی

در كتاب مكارم الاخلاق از قول آن حضرت نقل شده است كه فرمود:

گروهى نزد پدرم آمدند و عرض كردند:

به
اعتقاد شما هر چيزى حدى دارد؟

پدرم به ايشان فرمود: آرى .

امام صادق (ع ) مى فرمايد: آنگاه پدرم آبى
طلبيد تا ايشان بنوشند.

عرض كردند: يا اباجعفر آيا اين ظرف آبخورى از آن چيزهاست ؟

فرمود: آرى ،

پرسيدند: حد آن چيست ؟

فرمود: حد آن ، اين است كه از وسط لبه آن ، آب خورده شود و نام خدا را وقت آشاميدن
ببرى و سه مرتبه نفسى بكشى و در هر نفسى خدا را حمد بگويى و از طرف دستگيره ظرف آب ننوشى ، زيرا آن جا
آبشخور شيطان است .

آنگاه فرمود: بگو:

(( سپاس خدا را كه آبى گوارا به من خورانيد و آن را به خاطر
گناهانم شور و تلخ قرار نداد.))

در روايت ديگرى نظير همين با اندك زيادتى آمده است :

(( سپاس خدا را كه
مرا آب داد و سيرابم كرد و به من لطف كرد و خوشحالم ساخت و عافيت بخشيد و كفايتم نمود. بارخدايا مرا از
كسانى قرار ده كه در روز قيامت از حوض (كوثر) حضرت محمّد (ص ) سيراب گردانى و به همراهى آن بزرگوار
خوشبخت سازى ، به رحمت خود اى بخشنده ترين بخشايندگان .)) (65)

از موسى بن جعفر (ع ) نقل شده است :

(( از وى درباره حد ظرف آب پرسيدند، فرمود: حد آن اين است كه اگر جايى
از آن شكسته از آن جا آب نخورى كه جايگاه شيطان است ، و هرگاه از ظرفى آب بنوشى بسم اللّه و چون فارغ
شدى ، الحمدللّه بگويى .)) (66)

غزالى مى گويد:

(( اينها نزديك به بيست مورد از آداب خوردن و آشاميدن بود كه آثار و اخبار بر آنها
دلالت مى كند.))

مى گويم :
بيشتر اين آداب از طريق خاصه نيز رسيده است و مواردى هم كه نرسيده ، خلاف آن نيز وارد نشده است ؛ عمل
به اين بخش نيز به علت اعتقاد بر اين خبر مستفيض ‍ مقبول مانعى ندارد، و آن خبر اين است :

(( هركس بشنود
كارى ثواب دارد و آن كار را انجام دهد به اجر خود مى رسد هرچند كه حديث آن گونه كه به او رسيده است ،
نباشد.)) (67)