كتاب آداب نكاح نسخه متنی

سنت اسلامى چنين است
در خبر است :

(( رسول خدا (ص ) بين دو چيز هميشه آن را كه آسان تر بود اختيار مى كرد.)) (134)

اعمش از ابووائل نقل مى كند:

روزى با دوستم به ديدار سلمان رفتيم سلمان يك نان جو و مقدارى نمك
ساييده آورد.

دوستم گفت : اگر با اين نمك مقدارى آويشن (مرزه ) مهيا مى شد بهتر بود. سلمان از خانه
بيرون رفت و آفتابه خود را به گرو گذاشت و مقدارى آويشن گرفت و آورد.

وقتى كه غذا را خورديم ، دوستم
گفت :

سپاس خدا را كه به آنچه روزى داده ، ما را قانع ساخته است .

سلمان رو به او كرد و گفت :

اگر تو به
روزى خود قانع بودى آفتابه من به گرو نمى رفت .(135)

البته در صورتى بايد از چنين حالتى دوى جست كه شخص احتمال دهد براى برادر مؤ منش ممكن نيست و يا
ناراضى است ؛ اما اگر بداند كه او از پيشنهاد مهمان خوشحال مى شود و فراهم آوردنش آسان است ، پيشنهاد
عيبى ندارد.

يكى از بزرگان مى گويد:

(( غذا خوردن ، سه نوع است : با مستمندان ايثارگونه ، با برادران با چهره باز و
با دنياداران مؤ دبانه !)) .

3 - ديگر از آداب مهمانى آن است كه ميزبان از برادر مهمانش بخواهد و خواهش ‍ كند تا هر چه ميلش مى كشد
پيشنهاد دهد كه اين كار خوبى است و اجر و فضيلت فراوانى دارد. پيامبر (ص ) فرمود:

(( كسى كه با برادر مؤ
منش با ميل و رغبت روبرو شود، آمرزيده است .)) (136)

(( و هر كس برادر مؤ منش را شادمان كند چنان است كه
خداى عز و جل را شادمان كرده است .)) (137)

پيامبر (ص ) در روايتى كه جابر نقل كرده ، فرموده است :

(( كسى كه به برادر مؤ منش ‍ غذاى لذيذى بدهد،
خداوند، هزار هزار حسنه براى او بنويسد و هزار هزار بدى را از نامه عمل او محو كند و هزار هزار درجه
او را بالا ببرد و از سه بهشت ، بهشت فردوس ، بهشت خلد و بهشت عدن ، او را طعام دهد.)) (138)

4 - ديگر آن كه ميزبان نبايد به مهمان بگويد: آيا غذا بياورم ؟

بلكه شايسته است اگر غذا آماده است
بياورد. مهمان اگر خواست مى خورد و اگر نه ميزبان آن را بر مى دارد، و در صورتى كه نمى خواهد به
مهمانها غذا دهد، سزاوار نيست كه اظهار و يا براى مهمانها از غذايى تعريف كند.

يكى از صوفيه مى گويد:

(( هرگاه فقرا بر شما وارد شدند بر ايشان غذا بياوريد و هر گاه فقها وارد شدند از
آنها مسئله اى بپرسيد و هرگاه قاريان قرآن وارد شدند آنها را به محراب عبادت راهنمايى كنيد.))

مى گويم :
در كتاب كافى از امام صادق (ع ) نقل شده است كه فرمود:

((هرگاه برادر مؤ منت بر تو وارد شد،غذا برايش
حاضر كن؛اگر ميل نكرد، آب خوردن تعارف كن؛اگر نخورد پيشنهاد وضو كن!)).(139)