كتاب آداب نكاح نسخه متنی

مى گويم :
از طريق شيعه ، رواياتى در كافى از امام صادق (ع ) نقل شده كه مى فرمايد:

(( رسول خدا (ص ) فرموده : وقتى كه
مهمان مى آيد و به قومى وارد مى شود، روزى اش را با خود از آسمان مى آورد و وقتى كه آن را مى خورد،
خداوند به خاطر ورود او بر ايشان ، آنها را مى آمرزد.)) (147)

و نيز از آن حضرت است كه فرمود:

(( رسول خدا (ص ) فرموده : هيچ مهمانى بر قومى وارد نمى شود، مگر آن كه
روزى اش به همراه اوست .)) (148)

از امام كاظم (ع ) نقل شده است كه فرمود:

(( به مردم به قدرى كه هزينه مى كنند، كمك مى رسد. براستى ميهمان
وقتى كه بر كسى وارد مى شود، روزيش در كنار او به همراه وى نازل مى شود.)) (149)

از محمّد بن قيس به نقل از امام صادق (ع ) نقل كرده اند كه مى گويد:

(( دوستان ما از مردمانى ياد كردند،
من گفتم : به خدا قسم كه من صبحانه و شام نمى خورم ، مگر آن كه از ايشان دو، يا سه نفر و يا كمتر و بيشتر
با من باشند. امام (ع ) فرمود: بنابراين منت آنها بر تو بيش از احسان تو بر ايشان است . عرض كردم :، فدايت
شوم چطور مى شود، در حالى كه من به آنها غذا مى دهم و از مال خودم براى ايشان خرج مى كنم و خادمم به
ايشان خدمت مى كند؟ فرمود: وقتى كه آنها بر تو وارد مى شوند، از جانب خدا روزى فراوانى را با خود وارد
مى كنند و موقعى كه بيرون مى روند با آمرزش تو بيرون مى روند.)) (150)

غزالى گويد :
اخبارى كه در فضيلت مهمانى و غذا دادن رسيده است بى شمار است ، بنابراين آداب مهمانى را نقل مى كنيم :

اما راجع به دعوت ، بهتر است كه دعوت كننده پرهيزگاران را دعوت كند نه بدكاران را، پيامبر (ص ) ضمن
دعاى خود درباره شخصى فرمود:

(( نيكان غذاى تو را بخورند!)) (151)

و نيز پيامبر (ص ) فرمود:

(( جز غذاى آدم پرهيزگار را نخور و نبايد غذاى تو را هم كسى جز شخص پرهيزگار
بخورد.)) (152)

از مستمندان نيز دعوت كند نه اين كه تنها از توانگران دعوت به عمل آورد. بهتر است در مهمانى از
بستگانش فراموش نكند، زيرا دعوت نكردن آنها موجب ترك گفتن آنان و قطع رحم است . همچنين ترتيب را در
بين دوستان و آشنايانش رعايت كند، زيرا دعوت گروهى خاص به معناى ناديده گرفتن ديگران است ؛ و شايسته
است كه هدف از دعوت فخر فروشى نباشد، بلكه دلجويى برادران و پيروى از سنت رسول خدا (ص ) در غذا دادن و
شادمان كردن دلهاى مؤ منان باشد.

بهتر است كسى را كه مى داند پذيرفتن دعوت برايش زحمت دارد و وقتى هم
كه بيايد به گونه اى باعث ناراحتى حاضران مى شود، دعوت بكنند؛ و خوب است كسى را كه علاقمند به
پذيرايى اوست دعوت كند. غذا دادن به آدم پرهيزگار نوعى كمك به او در راه اطاعت خداى عز و جل و غذا دادن
به آدم فاسق تقويت او در راه فسق و فجور است .

اما قبول دعوت ، سنت مؤ كد است و در برخى موارد بعضى قائل به وجوبند
پيامبر (ص ) فرمود:

(( اگر مرا به (آبگوشت ) پاچه اى دعوت كنند، مى پذيرم و اگر به من ذراع (گوسفندى ) هديه
دهند، قبول مى كنم .)) (153)