كتاب آداب غذا خوردن
مقدمه
بخش اول از كتاب (( محجة البيضاء فى تهذيب الاحياء )) پيرامون آداب غذا خوردن
بسم اللّه الرحمن الرحيم سپاس ويژه خداوندى است كه مخلوقات را به بهترين صورت تدبير فرمود و زمين و آسمانها را آفريد، و آب گوارار از عصاره بخارات نازل كرد و بدان وسيله دانه ها و گياهان را به وجود آورد، و روزيها و
خوردنيها را مقدر و به وسيله خوردنيها قواى جانداران را حفظ كرد و با اطعام بندگان پاكيزه به طاعات و
اعمال شايسته آنان كمك كرد.درود پايان ناپذير خداوند بر حضرت محمّد (ص ) صاحب معجزات درخشان و بر خاندان او، و سلام فراوان بر
ايشان باد! بارى ، هدف خردمندان ، ديدار (رحمت ) خداى سبحان در سراى آخرت است ؛ و هيچ راهى جز علم و عمل براى رسيدن
به اين هدف وجود ندارد؛ از سويى مراقبت بر علم و عمل جز با تندرستى ممكن نيست ، و تندرستى نيز جز با
تناول كردن غذا و خوراك به مقدار حاجت در هر شبانه روز ميسر نمى شود. از اين روست كه بعضى از نياكان
صالح گفته اند:(( غذا خوردن نيز از امور دينى است ))و بر اين اساس است كه خداوند متعال مى فرمايد: كلوا من الطيبات
واعلموا صالحا.(1)بنابراين هركس كه اقدام به خوردن غذا مى كند تا بدان وسيله به علم و عمل خود يارى
رساند و تقوايش را تقويت كند، سزاوار نيست كه زمام نفس را رها كند و آن را همانند چهارپايان در
چراگاه آزاد بگذارد تا هر چه مى خواهد بخورد؛ زيرا آنچه باعث ديندارى و وسيله رسيدن به ديانت است
شايسته است كه مظهر انوار و آداب و سنن دينى باشد، به طورى كه بنده خدا را پاى بند كند و انسان متقى
بدان وسيله از گناهان مصون بماند؛ تا آنجا كه اشتهاى به غذا را در خوردن و نخوردن با ميزان شرع بسنجد
تا بدان وسيله گناه و معصيتى را از خود دور سازد و اجر و ثوابى را كسب كند؛ هر چند كه در آن غذا
بيشترين لذت نفسانى باشد.