غزل 199 - آئ‍ی‍ن‍ه‌ ج‍ام‌ ‌ نسخه متنی

گفت اين حکايتيست که با نکته دان کنند
گفتا به کوي عشق هم اين و هم آن کنند186
گفتا خوش آن کسان که دلي شادمان کنند
گفت اين عمل به مذهب پير مغان کنند188
گفتا به بوسه شکرينش جوان کنند
گفت آن زمان که مشتري و مه قران کنند
گفت اين دعا ملايک هفت آسمان کنند
گفت اين دعا ملايک هفت آسمان کنند

چون به خلوت مي‌روند آن کار ديگر مي‌کنند
توبه فرمايان چرا خود توبه کمتر مي‌کنند
کاين همه قلب و دغل در کار داور مي‌کنند
کاين همه ناز از غلام ترک و استر مي‌کنند
مي‌دهند آبي که دل‌ها را توانگر مي‌کنند
زمره ديگر به عشق از غيب سر بر مي‌کنند
کاندر آن جا طينت آدم مخمر مي‌کنند
قدسيان گويي که شعر حافظ از بر مي‌کنند189
قدسيان گويي که شعر حافظ از بر مي‌کنند189

پنهان خوريد باده که تعزير1) مي‌کنند
پنهان خوريد باده که تعزير1) مي‌کنند