غزل 403
شراب لعل کش و روي مه جبينان بين
به زير دلق ملمع کمندها دارند
به خرمن دو جهان سر فرو نميآرند
دماغ و کبر گدايان3) و خوشه چينان بين112
خلاف مذهب آنان جمال اينان بين
درازدستي اين کوته آستينان بين
دماغ و کبر گدايان3) و خوشه چينان بين112
دماغ و کبر گدايان3) و خوشه چينان بين112
1) چنين است در خ، نخ م ي و سودي: رو مبين و رو ببين- «روي ديدن» کنايه از جانب داري کردن و طرف گيري
کردن از کسي باشد امير خسرو گويد:
جور رويش بهر که ميگويم
روي آن دلرباي مي بيند
روي آن دلرباي مي بيند
روي آن دلرباي مي بيند
آنکه گويد روي او خورشيد را ماند هنوز
روشنم گرديد کو خورشيد را رو ديده است
روشنم گرديد کو خورشيد را رو ديده است
روشنم گرديد کو خورشيد را رو ديده است
جانب داري آفتاب را منما و آنرو ببين يعني روي دلبر ما را ببين تا بداني که هزار مرتبه از آفتاب بهتر
است، -
2) چنين است در خ ر ، ساير نسخ: آنکه،
3) اين واو را در م س و سودي ندارد،