محمدحسن قدردان قراملكى «پلوراليزم» در لغت، به معناى كثرتگرايى و مقصود از آن در فلسفه دين، پذيرش حقانيت اديان مختلف است. طرفداران كثرتگرايى براى اثبات مدعاى خود، دلايل گوناگونى ذكر كردهاند كه تحليل و نقد آنها را بايد در جاى ديگرى پى گرفت. (1) آنها براى مشروعيت دينى بخشيدن به مدعاى خود، ظواهر برخى از آيات قرآن مجيد را مورد استناد قرار دادهاند تا بدينسان نظريه خود را همخوان با آن جلوه دهند. نوشتار حاضر صرفا به نقد و تحليل مستندات قرآنى پلوراليستها مىپردازد. بنابراين، از ذكر ادله قرآنى انحصار «صراط مستقيم»بهاسلاموبطلانكثرتگرايى،به دليلاجتناب از اطاله كلام، صرفنظرگرديده و تبيين آن به مجال ديگرى واگذار شده است. (2)