تمام آنچه گفته شد در باره صورت نخست بود; يعنى انجام دادن كارى كه از تشكيلشدن نطفه به كلى جلوگيرى مى كند. وروشن شد كه حكم اين صورت در تمامى گونه هاى آن,ذاتا روا است; مگر آن كه موجب حرمت ديگر شود نظير نگاه كردن نا محرم ويا لمسكردن او. هم چنين دانستيد كه بايد از تصميم ولى امر جامعه پيروى كرد.
اقدام به از بين بردن نطفه
اما صورت دوم جاقدام به از بين بردن نطفه ج ترديدى در حرمت آن وجود ندارد. هرچند اين جانب از ميان متقدمان ومتاخران كسى را نيافتم كه حكم اين مسئله راآشكارا بيان كرده باشد وتنها در ديات, آن هم به قصد بيان مقدار ديه حمل درمراحل مختلف آن, ياد آور شده اند. هم چنين در آن جا بيان كرده اند كه هر يك از زنوشوهر كه جنين را سقط كند, از ديه محروم خواهد شد واز سقط كننده به جانى ج=جنايتكارج تعبير كرده اند.آرى, حكم صورت دوم را شيخ صدوق در غسل حيض ونفاس از كتاب (من لايحضرهالفقيه) بيان كرده وگفته است: (هرگاه زن يك ماه حيض نشود, درست نيست دارويىبخورد تا حيض شود; زيرا وقتى نطفه در داخل رحم قرار مى گيرد, به علقه تبديلمى شود, سپس به مضغه وآن گاه به آنچه خدا بخواهد. وهر گاه نطفه در غير رحم قرارگيرد, چيزى از آن آفريده نمى شود .پس هر گاه زن به مدت يك ماه حيض نشود ورزهاى عادت او سپرى شود, نبايد داروبخورد).(من لايحضره الفقيه), ج 941.محدث پرهيز كار, علا مه مجلسى - قدس سره - در شرحى به نام (روضه المتقين)سخن صدوقى را اين گونه توضيح مى دهد:كلينى آن را به سند صحيح از امام (ع) نقل كرده است جاز روند گفتار بر مىآيدكه منظور امام موسى بن جعفر - عليه السلام - است ج. اين روايت حرمت دارو خوردن رابيان مى كند كه به منظور حيض شدن انجام مى شود.وآن هم در جايى است كه گمان باردار شدن مى رود. زيرا ظاهر حديث بر آن است كهبند آمدن خون بر اثر باردار شدن زن باشد واگر ظهور نداشته باشد, دست كم احتمالآن وجود دارد. در حالى كه انداختن بچه حرام وحتى ا ز گناهان كبيره است. از اينرو, بايد راه احتياط را پيش گرفت.(روضه المتقين), ج 2571, چاپ كوشانپور.در هر حال, رواياتى معتبر هستند كه از آن ها حرمت انداختن جنين بر مىآيد.از آن جمله است:1 - صحيحه (رفاعه بن موسى نخاس) است كه گفت:به امام صادق (ع) عرض كردم: كنيز را مى خرم وگاهى به سبب فاسد شدن خون وياوجود نوعى باد در داخل رحم, حيض نمى شود. واو دارو مى خورد واز همان روز حيض مى شود, آيا اين كار جايز است; با آن كه نمى دانم, آيا بند آمدن خون نشانه باردارى او است ويا چيزى ديگر؟امام (ع) فرمود: اين كار را نكن. من گفتم: مدت يك ماه است كه وى حيض نشده واگر اين امر بر اثر باردارى باشد, بار او نطفه اى خواهد بود, همانند نطفه مردى كه دور ريخته مى شود.امام (ع) فرمود: هرگاه نطفه را در داخل رحم بريزد به علقه تبديل مى شود, سپس به مضغه وآن گاه به هر چيزى كه خدا بخواهد. وهر گاه نطفه درغير رحم بريزد از آن چيزى پديد نمى آيد. هر گاه كنيز يك ماه حيض نشود وايامى كه جمع مولاج در آن حيض مى شده, سپرى شود, به او دارو؟؟.(وسائل الشيعه), ج 5822, باب 33 از ابواب حيض, حديث 1.
لطفا منتظر باشید ...
