صيغه عقد - فقه خانواده نسخه متنی

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

فقه خانواده - نسخه متنی

ع‍ل‍ی‌اص‍غ‍ر ال‍ه‍ام‍ی ‌ن‍ی‍ا؛ ت‍ه‍ی‍ه‌ک‍ن‍ن‍ده‌: پ‍ژوه‍ش‍ک‍ده‌ ت‍ح‍ق‍ی‍ق‍ات‌ اس‍لام‍ی‌ ن‍م‍ای‍ن‍دگ‍ی‌ ول‍ی‌ ف‍ق‍ی‍ه‌ در س‍پ‍اه‌

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

يـك سـاعـت ، يـك روز، يـك مـاه ، يـك سال ، يا بيشتر، عقد نمايد.(قبل از م 2363)

صيغه عقد

صيغه عقد به دو صورت خوانده مى شود:

الف ـ توسط خود زن و مردى كه مى خواهند ازدواج كنند.

ب ـ توسط وكيل .(م 2363)

انواع وكيل

1 ـ شخص ثالثى از سوى دو طرف وكالت داشته باشد.(احتياط مستحب ترك آن است .)

2 ـ شخص ثالثى وكيل از سوى زن باشد.

3 ـ شخص ثالثى وكيل از سوى مرد باشد.

4 ـ داماد از سوى عروس ، وكيل باشد.(احتياط مستحب ترك آن است .)

5 ـ عروس از سوى داماد وكيل باشد.(احتياط مستحب ترك آن است .) (م 2367)

توضيح

1 ـ وكـيـل لازم نـيست مرد باشد، زن هم مى تواند براى خواندن صيغه عقد از طرف ديگرى وكيل شود.(م 2364)

2 ـ زن و مـرد تـا يقين نكنند كه وكيل آنها صيغه را خوانده است ، نمى توانند به يكديگر نـگـاه محرمانه
نمايند و گمان به اينكه وكيل صيغه را خوانده است ، كفايت نمى كند، ولى اگر وكيل بگويد صيغه را خوانده
است ، كافى است .(م 2365)

دستور خواندن عقد

1 ـ عقد دايم

الف ـ اگـر صـيـغـه را خـود زن و مـرد مـى خـواهـنـد بـخـوانـنـد، پـس از تـعـيـيـن مـهـريـّه ،
اوّل زن مى گويد:

(زَوَّجـْتـُكَ نـَفْسى عَلَى الصَّداقِ الْمَعْلُومِ) يعنى خود را به ازدواج تو درآوردم به مهر
معين

سپس مرد بلافاصله مى گويد:

(قَبِلْتُ التَّزْويجَ) يعنى ازدواج را قبول كردم .(م 2368)

ب ـ اگـر ديـگـرى را وكـيـل كـنـنـد كـه از طرف آنها صيغه عقد را بخواند، چنانچه بطور مـثـال ، اسـم
مـرد احـمـد و اسـم زن فـاطـمـه بـاشـد، وكيل زن مى گويد:

(زَوَّجـْتُ مـُوَكِّلَتـى فـاطـِمـَةَ مـُوَكِّلَكَ اَحـْمـَدَ عـَلَى الصَّداقِ
الْمـَعـْلُومِ)
يـعـنـى موكل خود فاطمه را به ازدواج وكيل تو، احمد، درآوردم به مهر معيّن .

سپس وكيل مرد بلافاصله مى گويد:

(قـَبـِلْتُ لِمـُوَكِّلى اَحـْمـَدَ عـَلَى الصَّداقِ الْمـَعـْلُومِ) يـعـنـى ايـن ازدواج را
بـراى وكيل خود پذيرفتم به مهر معيّن .(م 2368)

2 ـ عقد موقّت

الف ـ اگـر خـود زن و مـرد بـخـواهـنـد صـيـغـه را بخوانند، بعد از آنكه مدّت و مهر را معين كردند،
زن مى گويد:

(زَوَّجـْتـُكَ نَفْسى فِى الْمُدَّةِ الْمَعْلُومَةِ عَلَى الْمَهْرِ الْمَعْلُومِ) يعنى خود را
به ازدواج تو درآوردم در مدت معين و به مهر معلوم .

سپس مرد بلافاصله مى گويد:

(قَبِلْتُ) يعنى پذيرفتم .(م 2369)

ب ـ اگـر ديـگـرى را وكـيـل كـنـنـد بـعـد از تـعـيـيـن مـدّت و مـهـر، اول وكيل زن به وكيل مرد مى
گويد:

(مَتَّعْتُ مُوَكِّلَتى مُوَكِّلَكَ فِى الْمُدَّةِ الْمَعْلُومَةِ عَلَى الْمِهْرِ
الْمَعْلُومِ)

/ 27