اسباب تحريم ازدواج - فقه خانواده نسخه متنی

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

فقه خانواده - نسخه متنی

ع‍ل‍ی‌اص‍غ‍ر ال‍ه‍ام‍ی ‌ن‍ی‍ا؛ ت‍ه‍ی‍ه‌ک‍ن‍ن‍ده‌: پ‍ژوه‍ش‍ک‍ده‌ ت‍ح‍ق‍ی‍ق‍ات‌ اس‍لام‍ی‌ ن‍م‍ای‍ن‍دگ‍ی‌ ول‍ی‌ ف‍ق‍ی‍ه‌ در س‍پ‍اه‌

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

(زَوَّجْتُكَ هذِهِالْباكِرَةِ اَوْ غَيْرَ الثَّيِّبَةِ)(12)

بـلكـه ظـاهـرايـن است كه اگر پيش از عقد، موقع خطبه ، گفتگويى انجام شده و عقد مبتنى بر آن انجام
گرفته ، آن نيز موجب فسخ است .(همان ، م 13)

اگـر زن بـا شـرط يـا قـيـد بـكـارت در ضـمـن عـقـد يـا تـوصـيـف آن قـبـل از عـقـد بـا مـردى
ازدواج كـند و مرد وى را غير باكره بيابد، در صورتى مى تواند ازدواج را فسخ كند كه با اقرار يا
شاهد ثابت شود كه زن ، قبل از عقد باكره نبوده است .(ت ، ج 2، ص 296، م 15)

اسباب تحريم ازدواج

مـنـظـور از اسـبـاب تحريم ، چيزهايى است كه به سبب آنها ازدواج مرد با زن حرام شده و زناشويى صحيح
بين آنها واقع نمى شود.(ت ، ج 2، ص 262)

اسباب تحريم ازدواج عبارتند از:

خويشاوندى نسبى ، سببى و رضاعى (شيرى) ، زنا، سه بار طلاق دادن ، كفر، ازدواج در حال احرام و ... كه طى
سه درس به بيان آنها مى پردازيم :

خويشاوندى نسبى

خـويـشاوندى نسبى آن است كه با تولّد يكى از ديگرى و يا منتهى شدن دو نفر به منشاء واحـد حـاصـل مـى
شـود. نـاگفته نماند كه خويشاوندى نسبى بطور مطلق و عام موجب حرمت ازدواج نـيـسـت ، زيـرا از ايـن
حـكـم كـلى ، فـرزنـدان عمو، عمه ، خاله و دايى استثنا شده و ازدواج آنان با يكديگر مانعى ندارد.

به واسطه خويشاوندى نسبى هفت دسته از زنان به هفت دسته از مردان محرم هستند و ازدواج با آنها حرام و
ممنوع مى باشد كه بطور دسته بندى در زير مى آيد:

1 ـ مادر و مادر بزرگ هر قدر كه بالا بروند.

2 ـ دختر و نوادگان دخترى و نوادگان پسرى .

3 ـ خواهر.

محارم نسبى

4 ـ دختر برادر و نوادگان او.

5 ـ دختر خواهر و نوادگان او.

6 ـ عمّه ، شامل عمّه خود و عمه هاى پدر و مادر و بالاتر.

7 ـ خاله ، شامل خاله خود وخاله هاى پدر و مادر و بالاتر.(ت ، ج 2، ص 263)

بـاتـوجـه بـه دسـته بندى بالا هفت دسته از مردان نيز به هفت دسته از زنان محرم هستند. بـنـابـراين ،
پدر و پدر بزرگ و بالاتر، پسر و نوادگان پسرى و نوادگان دخترى ، بـرادر، پـسر برادر و نوادگان او،
پسر خواهر و نوادگان او، عمو و دايى (وعمو و دايى پدر و مادر هر چه بالا روند) به زنان ، محرم هستند.

تذكر

نسب بر دو گونه است :

1 ـ شـرعـى و آن نـسـبـى است كه به سبب ازدواج شرعى يا وطى به شبهه (13) حاصل مى شود.

2 ـ غـيـر شـرعـى و آن نـسـبـى اسـت كـه بـه سـبـب زنـا حاصل شود.

احـكـامى از قبيل توارث و غيره كه بر نسب ثابت در شرع بار مى شود؛ اگر چه به نسب شـرعـى اخـتصاص دارد،
ليكن موضوع حرمت ازدواج اعم از آن است و مسبّب غير شرعى را هم در بر مى گيرد. بنابراين ، اگر كسى با
زنى زنا كند و پسر و دخترى از او متولّد شود ازدواج آن دو با يكديگر حرام است . همچنين ازدواج آنها با
اولاد زانى و زانيه كه از ازدواج صحيح يا از زنا با زن ديگرى ، پيدا شده اند، حرام است . (ت ، ج 2، ص 264، م
2)

خويشاوندى سببى

خويشاوندى سببى آن است كه بر اثر ازدواج بين هر يك از زوجين با خويشاوندان ديگرى ايجاد مى گردد. (همان
، ص 277)

كسانى كه ازدواج با آنان بر اثر خويشاوندى سببى ممنوع مى باشد، دو دسته اند:

1 ـ كـسـانى كه ازدواج با آنها بطور عينى ممنوع است ؛ يعنى به محض ايجاد خويشاوندى سببى حرمت ابدى

/ 27