خويشاوندى شيرى - فقه خانواده نسخه متنی

تحقق مى يابد. اين دسته براى مردان چهار گروهند:

الف ـ مادر زن ، مادَربزرگ زن و بالاتر.

ب ـ دختر زن (نادخترى) و نوه هايش .

ج ـ زن پدر (نامادرى) و زن پدر بزرگ و ... .

د ـ زن پسر (عروس) و زن نوه پسرى و نوه دخترى (ت ، ج 2، ص 277، م 1 ـ 3)
بـنـابـرايـن ، در طـرف مـقابل هم ازدواج زن با پدر، پسر شوهر (ناپسرى) ، شوهر مادر (ناپدرى) و شوهر
دختر (داماد) براى هميشه حرام است .

چند تذكر

1 ـ در صـورتـى ازدواج با دختر زن حرام است كه با مادرش آميزش كرده باشد وگرنه ، ازدواج بـا دخـتـر زن
يـا نـوه هـاى وى بعينه حرمت ندارد، بلكه در صورتى حرمت دارد كه بـخـواهـد مادر و دختر زن را با هم در
عقد خويش داشته باشد، ولى اگر زنى را عقد كند و با او آميزش جنسى نكند و او بميرد يا طلاقش بدهد، مى
تواند با دخترش ازدواج كند (همان ، م 3)

2 ـ در حـرمـت دخـتـرزن بـيـن ايـنكه در زمان زوجيت مادر، موجود باشد يا بعداز خروج زن از زوجـيـت
مـتـولد شـود، فـرقى نيست . پس اگر زنى را عقد نمايد و با او آميزش جنسى كند، سـپـس او را طلاق دهد و
بعداً ازدواج نمايد و از شوهر دوم دخترى متولد شود.، اين دختر بر شوهر اول مادرش حرام است .(همان ، م 4)

3 ـ كـسـانـى كـه ازدواج با آنها تواءمان حرام است ؛ يعنى آنها را با هم نمى توان در عقد نـكـاح
خـويـش داشـت ، مانند دو خواهر. پس ‍ اگر با يكى ازدو خواهر ازدواج نمايد سپس با خـواهـر
ديـگـرازدواج كـنـد، عـقـد دومـى ـ نـه اولى ـ باطل است .(ت ، ج 2 ص 280، م 15)

4 ـ در موارد ياد شده بين ازدواج دايمى و موقّت فرقى وجود ندارد و حرمت در ازدواج موقّت نيز جريان
دارد.

5 ـ ايـنـكـه مـعـمـول شـده اسـت بـراى مـحـرم شـدن بـا زنـى ، دخـتـر خـردسـال او را بـراى يـكـى دو
سـاعـت بـطـور مـوقـّت عـقـد مـى كـنـنـد، خـالى از اشـكـال نـيـست ، ولى اگر يكى دو ساعت دختر
خردسالى را به نيّت همسرى و براى محرم شدن با مادرش عقد كند شايسته است احتياط را ترك نكند، يعنى هم
آثار دامادى حرمت ازدواج با مادر زن و هم آثار نامحرمى بر آن عقد بار مى شود.(ت ، ج 2 ص 277، م 2)

6 ـ هـيـچ كـسى نمى تواند دختر برادر زن ، يا دختر خواهر زن خود را به همسرى بگيرد، مگر اينكه همسرش ـ
كه عمّه يا خاله آن دختر است ـ اجازه دهد.(همان ، ص 278، م 9)

خويشاوندى شيرى

قـرابـت رضاعى يا خويشاوندى شيرى سوّمين سبب تحريم ازدواج بوده ، در اين حكم مانند خـويـشـاونـدى
نـسـبـى اسـت ، چـنـان كه قرآن كريم بعد از بيان تحريم و ممنوعيت ازدواج خويشان نسبى مثل مادر،
خواهر و ... مى فرمايد:

( ... وَ اُمَّهاتُكُمُ اللاّتى اَرْضَعْنَكُمْ وَ اَخَواتُكُمْ مِنَ الرَّضاعَةِ ...) (14)

مادرانى كه شما را شير داده اند و خواهران شيرى تان [ نيز بر شما حرامند ].

از رسول خدا صلى اللّه عليه و آله نيز نقل شده كه فرمود:

(يَحْرُمُ مِنَ الرِّضاعِ ما يَحْرُمُ مِنَ النَّسَبِ)(15)

آنچه از ناحيه نسب حرام است از ناحيه شير خوردن نيز حرام مى شود.

شرايط محرم شدن

روشـن اسـت كـه هـر نـوع شـيـردادنـى سـبب محرم شدن كودك نمى شود، بلكه بايد داراى شرايط زير باشد:

1 ـ بچه ، شيرِ زن زنده را بخورد.

2 ـ شير آن زن از حرام (زنا) نباشد.(16)

3 ـ بچه ، شير را از پستان بمكد.

4 ـ شير، خالص بوده با چيز ديگر مخلوط نباشد.

5 ـ شير، از يك شوهر باشد.