احكام نيّت‏ - فقه الاسلامی نسخه متنی

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

فقه الاسلامی - نسخه متنی

محمدتقی مدرسی؛ ترجمه: سرور دانش

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

احكام نيّت‏

حديث شريف:

1 - پيامبر خداصلى الله عليه وآله در حديثى فرمود:

"... إنّما الأعمال بالنيّات، ولكلّ امرءٍ ما نوى، فمن غزى ابتغاء ما عنداللَّه فقد وقع أجره على
اللَّه، ومن غزى يريد عرض الدنيا أو نوى عقالاً لم يكن له‏إلّا ما نواه"(64).

"همانا حقيقت اعمال، بانيّت، مشخص مى‏شود، وبراى هركسى همان چيزى‏است كه نيت كرده است. پس اگر كسى
در جنگ، رضاى خدا را قصد كرده باشد،پاداش او باخدا خواهد بود وكسى كه متاع دنيا ياسربند وپابندى
)عقال( را خواسته‏باشد، چيزى براى او نيست جز آنچه نيت كرده است."

2 - امام صادق‏عليه السلام فرمود:

"إنّ اللَّه يحشر الناس على نيّاتهم يوم القيامة"(65).

"خداوند در روز قيامت، مردم را براساس نيّت‏هاى شان محشور مى‏كند."

3 - زيد شحام مى‏گويد: به امام صادق‏عليه السلام عرض كردم:

شنيده‏ام شما مى‏فرماييد: نيّت مؤمن بهتر از عمل او مى‏باشد چگونه نيت بهتراز عمل است؟ امام فرمود:

"لأنّ العمل ربّما كان رياءً للمخلوقين، والنيّة خالصة لربّ العالمين،فيعطي عزّ وجلّ على النيّة ما
لا يعطي على العمل"(66).

"چون عمل ممكن است از باب ريا براى مخلوق انجام شود اما نيت تنهاوخالص براى پروردگار عالم است. پس
خداوند براى نيت مؤمن پاداش مى‏دهدآنچه را كه براى عمل او نمى‏دهد."

4 - امام رضاعليه السلام روايت مى‏كند كه اميرالمؤمنين على‏عليه السلام مى‏فرمود:

"طوبى لمن أخلص للَّه العبادة والدعاء، ولم يشغل قلبه بما ترى عيناه،ولم ينس ذكر اللَّه بما تسمع
اُذناه، ولم يحزن صدره بما اُعطي غيره"(67).

"خوشا به حال كسى كه عبادت ودعاى خود را خالص براى خدا انجام دهدودلش را به آنچه چشمانش مى‏بيند،
مشغول نگرداند وياد خدا را باآنچه گوشهايش‏مى‏شنود، فراموش نكند وبخاطر آنچه به ديگرى داده شده
خود را غمگين ومحزون‏نگرداند."

5 - امام صادق‏عليه السلام روايت مى‏كند كه خداوند متعال فرمود:

"أنا خير شريك، من أشرك معي غيري في عمل لم أقبله إلّا ما كان لي‏خالصاً"(68).

"من براى بندگانم بهترين شريك هستم. كسى كه در عملش غير مرا با من‏شريك قرار دهد، آن عمل را از او
نمى‏پذيرم مگر آنچه براى من خالص باشد."

6 - از امام صادق‏عليه السلام سؤال شد درباره شخصى كه به نماز واجب‏ايستاده است اما از باب سهو گمان
كرده كه نمازش نافله است، يااينكه‏به نافله ايستاده اما گمان كرده كه واجب است، چه كند؟ امام‏عليه
السلام‏فرمود:

"هي على ما افتتح الصلاة عليه"(69).

"نماز او به همان نيّتى است كه با آن نماز را آغاز كرده است."

7 - در كتاب حريز آمده است كه:

من فراموش كردم كه در نماز واجب هستم تا اينكه ركوع كردم ونماز را نمازمستحبّى نيت كردم امام‏عليه
السلام فرمود:

"هي التي قمت فيها، إذا كنت قمت وأنت تنوي فريضة، ثمّ دخلك الشكّ‏فأنت في الفريضة، وإن كنت دخلت في
النافلة فنويتها فريضة فأنت في‏النافلة، وإن كنت دخلت في فريضة ثمّ ذكرت نافلة كانت عليك، مضيت
في‏الفريضة"(70).

"نمازت همان است كه از اوّل به نيت آن ايستادى، پس اگر اول نيّت فريضه‏كرده‏اى وبعد شك نموده‏اى،
تو در فريضه هستى، واگر اول وارد نافله شده‏اى بعدقصد فريضه كرده‏اى تو در نافله هستى، واگر وارد
فريضه شدى بعد به ياد آوردى كه‏نافله‏اى برذمه تو باقى مانده است، به فريضه ادامه مى‏دهى."



/ 106