لطفا منتظر باشید ...
تفصيل احكام
1 - "اللَّهُ أَكْبَرُ" همان عبارت وجملهاى است كه نماز باآن افتتاحمىگردد، و "تكبيرة الاحرام"يا "تكبيرة الافتتاح" ناميده مىشود.2 - تكبيرة الاحرام بايد به زبان عربى صحيح، تلفظ شود وتلفظ آنبه عربى غلط يا تلفظ ترجمه آن به
زبانهاى ديگر كفايت نمىكندوهمچنين گفتن جملات مرادف آن وهر نوع تغيير دادن واضافه كردندر آن
مانند "اللَّهُ تَعالى أَكْبَرُ"، "الْأَكْبَرُ هُوَ اللَّهُ" يا "اللَّهُ أَحْسَنُ" ومانند آن
نيزكفايت نمىكند.3 - احوط اين است كه تكبيرة الاحرام بطور مستقل تلفظ شود وبهماقبل خود يعنى اقامه يا دعا متّصل
نشود، وبهتر اين است كه بهمابعدش يعنى دعا يا )بسم اللَّه( هم متّصل نشود، واگر به مابعدشوصل شود
بايد راى )اكبر(، مضموم تلفظ شود، اما اگر به مابعدشوصل نشود، راى اكبر ساكن تلفظ مىشود.4 - تكبيرة الاحرام از اركان نماز است، ولذا ترك عمدى يا سهوىآن، باطل كننده نماز است. اما زياد كردن
تكبير نيز بنابر نظر مشهورفقها، باطل كننده است واحوط - در صورت زياد كردن - تمام كردن نمازواعاده آن
است، اگر چه اقوا اين است كه با زياد كردن سهوى،نماز صحيح است.5 - همچنين واجب است كه تكبيرة الاحرام در حالت ايستاده بودنواستقرار داشتن )آرام بودن بدن(، ادا
شود. پس اگر نشستهيا در هنگام ودر اثناى ايستادن تكبير بگويد، نماز او باطل است چهعمداً اين كار
را كرده باشد ياسهواً، اما اگر از باب سهو در حالتاستقرار نداشتن، تكبير بگويد، احوط آن است كه
نماز را تمام سپساعاده نمايد.6 - گذراندن عبارت "اللَّه اكبر" در دل كفايت نمىكند بلكه واجباست به گونهاى تلفظ كند كه عرف آنرا
"قرائت" بشمارد.7 - شخص لال، هر طور كه برايش امكان دارد، تكبير را تلفظ كندواگر بطور كامل از تلفظ كردن ناتوان باشد،
گذراندن تكبير در قلبش بااشاره وحركت دادن زبان در صورت امكان، كفايت مىكند.8 - اگر نماز گزار شك كند كه تكبيرة الاحرام را گفته است يا نه؟اگر شك او قبل از شروع به قرائت باشد،
بنا را برعدم تكبير بگذارد وازنو تكبير بگويد ونماز بخواند، اما اگر شك او بعد از شروع به
قرائتچيزى مانند دعا يا اعوذ باللَّه يا حمد باشد، به شكّش اهتمام ندهدوبه نمازش ادامه دهد. ان شاء
اللَّه نماز او صحيح است.9 - اگر نماز گزار بعد از تكبير گفتن شك كرد كه آيا تكبير را درستبر زبان جارى كرده است يانه؟ پس اگر
اين شك بعد از شروع به قرائتباشد به آن اهميت ندهد، واگر قبل از آن باشد از باب احتياط بنا را برعدم
صحت بگذارد، ودر اين صورت، احتياط مستلزم آن است كه نمازرا تمام كند وبعد اعاده نمايد.
