در شرايط استثنايى - فقه الاسلامی نسخه متنی

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

فقه الاسلامی - نسخه متنی

محمدتقی مدرسی؛ ترجمه: سرور دانش

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

در شرايط استثنايى

5 - اما در حالات استثنايى مانند بيمارى ياضعف ومانند آن بر نمازگزار است كه تاحدّ امكان، در حال قيام
نماز بگذارد وبه تدريج از قيام‏مستقل به قيام اعتماد بر چيزى، يا قيام با تكيه برديوار يا انسان
منتقل‏شود. واگر به هيچ شكلى قيام ممكن نبود، نشسته نماز بخواند واگرنشستن هم برايش مقدور نبود،
خوابيده بر پهلوى راست وگرنه‏برپهلوى چپ، نماز بخواند ودر اين دو صورت بايد جلو بدنش به‏طرف قبله
قرار گيرد. اگر بر پهلوى چپ ياراست هم امكان نداشت درحاليكه بر پشت خوابيده )مانند حالت احتضار( وكف
پاهايش به‏سمت قبله باشد، نماز بگزارد.

جزئيات وفروع اين مسأله به اين شرح است:

الف - در حالات اضطرارى واجب است براى ركوع، اندكى خم‏شود ودر صورت امكان، برزمين سجده كند، واگر
امكان نداشت براى‏سجده هم، كمى بيشتر از ركوع، خم شود واگر از خم شدن هم عاجزبود، به جاى ركوع وسجده
باسر اشاره كند اگر آن هم امكان نداشت،بادوچشم اشاره نمايد، واحوط اين است كه در همه اين حالات،چيزى
را كه سجده برآن صحيح است، برپيشانى بگذارد.

ب - براى كسى كه نشسته نماز مى‏خواند اگر بعد از آنكه در حال‏نشسته حمد وسوره را قرائت كند امكان
يابد كه براى ركوع بايستد،بنابر احتياط واجب بايد بايستد.

ج - كسى كه نشسته نماز مى‏خواند اگر در اثناى نماز قدرت بر قيام‏پيدا كرد، بايد بقيه نمازش را در حال
ايستاده بخواند، وهمچنين‏كسى كه به حالت خوابيده نماز مى‏خواند، اگر در اثناى نماز
توانست‏بنشيند يا بايستد، بايد بقيه نماز را در حال نشسته ياايستاده تمام كند،ولى در زمانى كه از
حالتى به حالت ديگر منتقل مى‏شود نبايد چيزى‏بخواند.

د - اگر بتواند ايستاده نماز بخواند، ولى نتواند ايستاده ركوع كند،ركوع را نشسته انجام دهد، واگر
بطور كلى از ركوع وسجود، عاجزباشد، ايستاده نماز بخواند وبراى ركوع وسجده باسر يا چشم اشاره‏كند،
وبنابراحوط در هنگام اشاره به سجده، چيزى را كه سجده برآن‏صحيح است، برپيشانى بگذارد.

ه - اگر در اول وقت، عاجز از قيام باشد ولى گمان كند يا احتمال دهدكه در آخر وقت، قدرت بر قيام پيدا
مى‏كند، واجب است نماز را تا آخروقت به تأخير اندازد.

و - اگر كسى قدرت برقيام داشته باشد ولى‏بترسد از اينكه اگرايستاده نماز بخواند، بيمارى او شدت پيدا
كند، براى او جايز است كه‏نشسته نماز بخواند، وهمچنين اگر بترسد از شدت يافتن بيمارى درصورتيكه
نشسته نماز بخواند، جايز است كه خوابيده بجا آورد.

/ 106