لطفا منتظر باشید ...
احكام قرائت
1 - قرائت در نماز ركن نيست وهركس آنرا از روى سهو تركنمايد، نمازش باطل نمىشود.فروع اين مسأله بدين شرح است:الف - اگر كسى قرائت را از روى سهو ترك كند وبعد از رفتن به ركوع بهياد آورد، نمازش صحيح است واز باباحتياط، دوسجده سهوبجاآورد.ب - اگر فاتحه را از روى سهو ترك كند و در اثناى تلاوت سوره بهياد آورد، برگردد، فاتحه وسپس سوره را
بخواند ونمازش صحيحاست وهمچنين اگر قرائت را كاملاً ياسوره را فراموش كند ودر قنوتبه ياد آورد،
برگردد وقرائت را انجام دهد ونمازش صحيح است.ج - اگر نماز گزار در ركوع يا بعد از ركوع شك كند كه فاتحه يا سورهياتسبيحات را خوانده است يانه، به
شكّش اعتنا نكند وبه نمازش ادامهدهد وان شاء اللَّه نماز او صحيح است.2 - واجب است حمد وسوره در نماز از نظر اِعراب وتلفظ به طورصحيح و به حسب قرآن موجود ومتداول در بين
ما، قرائت شود؛ اماآن چيزهايى را كه اهل تجويد وزبان عربى گفتهاند همچون همزه وصلوقطع يا سكون
وحركت آخر كلمه يامدّ ومانند آن، مراعات آنهاواجب نيست مگر اينكه در صورت عدم مراعات، معناى كلمه
عوضشود.3 - اقوا اين است كه مقيد بودن به يكى از قرائتهاى هفتگانهمعروف واجب نيست بلكه قرائت به حسب روش
زبان عربى وبهشيوهاى كه از زمان نزول قرآن تاكنون در ميان مسلمانان متداولومتواتر بوده است،
كفايت مىكند.(130)
4 - مراعات ترتيب بين آيات حمد وسوره وهمچنين بين كلماتوحروف آنها واجب است، وهمچنين واجب است كه
موالات وپىدرپى بودن نيز در قرائت مراعات شود. پس اگر در ترتيب وموالات،در قرائت اخلال شود نماز
باطل مىشود.5 - براى كسى كه فاتحه ياسوره را حفظ ندارد، جايز است از روىقرآن بخواند.6 - بركسى كه قرائت را به نيكى نمىداند، واجب است آن رابياموزد چنانكه واجب است ساير اجزاى نماز را
نيز بياموزد. پس اگرقدرت برآموختن داشته باشد ولى وقت تنگ باشد بنابر احوط اگرامكان دارد، نماز را
به جماعت بخواند. واگر جماعت امكان ندارد،هرمقدار كه از قرآن مىداند، بخواند، واگر هيچ چيزى از
قرآننمىداند، به اندازه قرائت فاتحه وسوره، تسبيح وتكبير وذكر خدابگويد.7 - كسى كه بخاطر بيمارى عارض بر زبانش، قادر بر تلفظ نيست،در ذهنش بخواند، يعنى كلمات يامعانى را در
خاطرش بگذراند،واحوط اين است كه در عين حال، زبانش را نيز حركت دهد وهمچنينشخص لال، زبانش را حركت
بدهد وبه قدر توان، بجاى قرائت اززبان اشاره استفاده كند.8 - واجب است قرائت در حالى انجام شود كه بدن كاملاً استقراروآرامش داشته وحركت منافى با صورت نماز
نداشته باشد، واگر نمازگزار مجبور شود كه كمى به جلو ياعقب يا به يكى از دو طرف،حركت كند بايد در حين
حركت، سكوت نمايد وبعد از استقرار،قرائت را ادامه دهد. البته حركت معمولى انگشتان دست وپا، ضررىبه
نماز يا قرائت ندارد اگر چه بهتر اين است كه از اين حركتها همبپرهيزد.
