لطفا منتظر باشید ...
طمأنينه وآرامش
14 - واجب است در ركوع، بدن نماز گزار طمأنينه وآرامش داشتهباشد، واحتياط واجب اين است كه اين آرامشبه مقدار ذكر واجب،طول بكشد بلكه حتى در ذكر مستحب، احتياط اين است كه باطمأنينه باشد در صورتيكه
نمازگزار ذكر مستحب را به قصد ذكرمستحب در ركوع بجا آورد.(168)
15 - در صورتيكه در حال خم شدن براى ركوع وقبل از آرام گرفتنبدن، عمداً ذكر ركوع را بخواند يااينكه
قبل از كامل كردن ذكر واجب،عمداً سر را از ركوع بردارد، نماز او باطل مىشود، اما اگر سهواً قبل
ازاتمام ذكر، سرش را بردارد، چيزى براو نيست ولى احتياط استحبابىاين است كه نماز را بعد از اتمام،
اعاده نمايد.16 - اگر در ركوع ودر اثناى خواندن ذكر واجب، بدن نمازگزاربدون اراده او حركت كرده واز حالت استقرار
وآرامش خارج شود،واجب است كه بعد از آرام گرفتن بدن، ذكر را اعاده نمايد، اما اگر اينحركت غير
ارادى در اثناى ذكر مستحب باشد اشكال ندارد زيرا اينذكر از همان ذكر مطلق در ركوع محسوب مىشود كه
استقرار وآرامشدر آن شرط نيست. اما حركتهاى اندك كه زيانى به استقرار بدننمىرساند، مانند حركت
انگشتان، اشكالى ندارد، ونيازى به اعادهذكر نيست.17 - اگر نماز گزار نتواند به اندازه قرائت ذكر واجب به حالت ركوعباقى بماند، بهتر است كه از هنگام
رسيدن به حد ركوع كامل، بهقرائت ذكر شروع كند وسپس آن را - هرچند در اثناى بلند شدن -به اتمام رساند.18 - اگر بخاطر بيمارى ياعلت ديگر نتواند آرامش وطمأنينه خود رادر ركوع حفظ كند، اشكال ندارد ولى براو
واجب است كه ذكر واجبرا قبل از خارج شدن از حالت ركوع، تكميل كند.
