لطفا منتظر باشید ...
دوم - واجبات سجده
در سجده امور ذيل واجب است:1 - گذاشتن هفت عضو بدن برزمين يعنى: پيشانى، دوكف دست،دوزانو وسر دوانگشت بزرگ پا. اين هفت عضو،"مساجد سبعه"ناميده مىشود.2 - در سجده هم مانند ركوع، ذكر واجب است وهر نوع از انواع ذكرمانند تحميد )الْحَمْدُ للَّهِِ(
وتهليل )لَا إِلهَ إِلَّا اللَّهُ( وتكبير )اللَّهُ أَكْبَرُ( وتسبيحكفايت مىكند ولى تسبيح
موافق احتياط است يعنى سه بار )سُبْحانَ اللَّهِ(يايكبار سُبْحانَ رَبِّي الْأَعْلى وَبِحَمْدِهِ
گفته شود.بهتر اين است كه تسبيح اخير سه بار تكرار شود، واگر ذكرهاى ديگر راانتخاب كند بايد به اندازه سه بار
"سبحان اللَّه" گفتن، تكرار شود.3 - استقرار داشتن وآرام بودن )طمأنينه( بدن در هنگام سجده. بنابراحوط اين آرامش بايد به مقدار ذكر
واجب ادامه يابد بلكه به مقدار ذكرمستحب نيز اگر آنرا به عنوان جزء مستحب نماز بخواند.اگر قبل از گذاشتن پيشانى برزمين وآرام شدن بدن، ذكر را عمداًبگويد، ذكر باطل است وبايد بعد از آرام
شدن بدن، ذكر را اعاده كندونمازش صحيح است ان شاء اللَّه، وهمچنين است در حالت سهو اگرقبل از
سربرداشتن ازسجده متوجه شود اما اگر بعد از سربرداشتن ازسجده متوجه شود، چيزى براو نيست.اگر ذكر را دراثناى سربلند كردن يابعد ازآن بگويد، برخى از فقهاگفتهاند: نماز باطل است ولى حكم به
بطلان مشكل است واحوط ايناست كه به جهت عمل به رأى مشهور، نماز را بعد از اتمام،اعاده كند.4 - سربرداشتن از سجده و نشستن وآرام شدن بدن قبل از خم شدنبراى سجده دوم.5 - بنابر احوط مساجد سبعه يااعضاى هفتگانه بايد در محلهاىخود استقرار پيدا كند وتا ذكر را تمام
نكرده، اين اعضا را از زمين بلندنكند. پس اگر در اثناى ذكر يكى از اين اعضا را عمداً يا سهواً بلند
كرد،بنابر احتياط، اعاده ذكر، واجب ونماز - ان شاء اللَّه - صحيح است. اما درغير حال ذكر، برداشتن يا
گذاشتن اين اعضا - به استثناى پيشانى - ازروى عمد يا سهو اشكال ندارد اما پيشانى را بنابر احوط در طول
مدتسجده نبايد از زمين بردارد.6 - لازم است كه جاى سجود كردن يكسان باشد، پس نبايد محلپيشانى از محل زانوى نماز گزار بيش از چهار
انگشت بسته )در حدود8 سانتىمتر(، بالاتر ياپايينتر باشد، وبنابر احوط اين حالت بين سايراعضاى
سجده مخصوصاً بين آنها ودوزانو نيز مراعات شود.اما شيب داشتن موضع سجده در صورتيكه خيلى زياد نباشد بهگونهاى كه نماز گزار را از حالت سجود خارج
كند اشكال ندارد،اگر چه بنابر احتياط بايد مقدار ياد شده در اين جا هم مراعات شود.7 - واجب است ذكر به دنبال هم وبازبان عربى صحيح، گفته شود،وحروف آن در حد امكان از مخرجهاى طبيعى
تلفظ شود، واز نظراعراب آخر كلمات هم بطور صحيح ادا گردد.8 - پيشانى را بايد برچيزى بگذارد كه سجده برآن صحيح باشدوپاك هم باشد. )تفصيل اين مطلب در صفحههاى
بعدى بيانمىشود.(
