تفصيل احكام - فقه الاسلامی نسخه متنی

تفصيل احكام

1 - در همه نمازها واجب است كه نماز گزار بعد از انجام دوسجده‏ركعت دوم، وركعت سوم نماز مغرب وركعت
چهارم ظهر وعصروعشا، براى خواندن تشهد بنشيند.

2 - تشهد در نماز واجب است نه ركن ولذا تنها ترك عمدى آن‏موجب بطلان نماز مى‏شود نه ترك سهوى آن.

3 - صورت تشهد اين است كه بعد از سربرداشتن از سجده بنشيندوبعد از استقرار يافتن وآرام شدن بدن بگويد:

أَشْهَدُ أَن لَا إِلهَ إِلَّا اللَّهُ وَحْدَهُ لَاشَرِيكَ لَهُ، وَأَشْهَدُ أَن مُحَمَّداً
عَبْدُهُ وَرَسُولُهُ، اللَّهُمَّ صلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ. واگردوشهادت را شهادت
بدهد(237) وبه پيامبر وآل او درود بفرستد(238) كافى‏است.

4 - واجب است جمله‏ها، كلمات وحروف تشهد دنبال هم وبه‏عربى صحيح - تاحدّ امكان - ادا شود، وهمچنين
بايد تشهّد را با عين‏لفظ "أشهدُ" وصلوات را با لفظ "صلاة" يا مشتقّات آن ادا شود، هرچندكلمات ديگر هم
بيانگر همان معناى شهادتين وصلوات باشد ماننداينكه به جاى "اَشهد" بگويد "اعترف" يا "اقرُّ" يا
"اعتقد"، و به جاى"اللّهمّ صلِّ" بگويد "اللّهمّ سلّم..." يا "اللّهمّ ارحم..." و يا...

5 - اگر تشهد را فراموش كند، پس اگر قبل از ركوع ركعت سوم،بياد آورد، واجب است بنشيند وتشهد را ادا
نمايد، وبعد بايستدونماز را ادامه بدهد وبعد از نماز، دوسجده سهو بجاآورد. اما اگر دراثنايا بعد از
ركوع، به ياد آورد، تشهد را بعد از به پايان رساندن نمازبايد قضا كند.