رفتار با بچه ها
( من كان عنده صبى فليتصاب له .)
پيامبر اكرم (ص ) فرمود: هر كه نزد او بچه اى است بچگى كند. (همانند او بازى كند و متناسب با او سخن گفته
و رفتار نمايد).
ما چه مى كنيم ؟ پيامبر اكرم چه مى كرد؟
در تاريخ زندگانى و احوالات پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله آمده است كه : بسيار مى شد كه نوزادى را
نزد پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله مى آورند تا او نامگذارى كند و يا برايش دعا بفرمايد، حضرت براى
احترام به خانواده طفل ، نوزاد را در دامن خود مى نهاد، بسا مى شد كه بچه در دامن حضرت ادرار مى كرد و
لباس حضرت را آلوده مى نمود، برخى از كسانى آنجا فرياد برمى آوردند، (اعتراض مى كردند)
حضرت فرمود: ادرار بچه را قطع نكنيد (او را نترسانيد) و مى گذاشت بچه ادرارش را تمام كند، سپس با روى
باز دعا مى كرد يا نامگذارى مى نمود و نمى گذارد خانواده طفل ناراحت شوند، وقتى آنها مى رفتند، لباس
خويش را مى شست .(275)
(آرى آب كشيدن لباس و بر طرف كردن نجاست ، بسيار آسانتر است از بيرون كردن ناراحتى و دلشكستگى يك
انسان )
پيامبر بر بچه ها سلام مى كرد ما چطور؟
در روايات متعدد از شيعه و عامه آمده است كه پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله فرمود: چند كار است كه من
تا دم مرگ آن را رها نمى كنم ، تا روشى گردد بعد از من (و مردم انجام دهند)
1 - لباس پشمينه پوشيدن
2 -
سوار بر الاغ شدن يا روانداز ساده (بدون تشريفات )
3 - با برده ها غذا خوردن
4 - وصله كردن كفش بدست خودم
5
- سلام كردن بر بچه ها.(276)
مسئوليت والدين و پدر و مادر ناموفق
( يا ايها الذين امنوا لا تلهكم اموالكم و لا اولادكم عن ذكر الله و من يفعل ذلك فاولئك هم الخاسرون
.)
خداوند متعال در سوره منافقون آيه 8 مى فرمايد: اى كسانى كه ايمان آورده ايد، اموال و فرزندان شما، ما
را از ياد خدا غافل نكند، كسانى كه چنين كنند زيانكارانند.
مؤ لف گويد: گرچه تاءمين مسائل اقتصادى و تربيت صحيح فرزند وظيفه پدر و مادر است ولى اين مسئله نبايد
بگونه اى درآيد كه پدر و مادر خود را بعنوان يك اجير و كارگر بدون مزد تبديل كنند و چنان غرق در
تاءمين مسائل اولاد شوند كه سعادت خود و ارزشهاى معنوى را همراه با جوانى و نشاط و سلامتى خود، خرج
رفاه فرزندان خويش كنند، بطورى كه براى خود فرصت يك قرآن خواندن ، دعا خواندن ، جلسه رفتن ، نماز شب و
غيره نگذارند.
شما براى بزرگ كردن اولاد آفريده نشده ايد، آن مسئله يكى از وظائف شماست ، هدف اصلى را فراموش نكنيد
و خداى ناكرده مبادا كه دين خود را فداى اولاد خود كنيد كه در قيامت هرگز اين اولاد براى شما جبران
نخواهد كرد و خلاصه آنكه چه زشت است انسان براى ديگرى ولو اولاد، عمرى با علاقه بيگارى كند اما نوبت
به سعادت خود كه مى رسد بگويد وقت ندارم .
آنچه سودمند است عمل است
حضرت امير عليه السلام فرمود:
پسر آدم وقتى آخرين روز از دنيا و اولين روز از آخرت قرار گيرد (يعنى هنگام مرگ ) مال و فرزند و اعمال
او در مقابلش ظاهر مى شوند، او به مال خود توجه كرده مى گويد: به خدا قسم كه من بر تو حريص بودم ، و از
خرج كردن تو دريغ مى ورزيدم ، اكنون چه كمكى از تو ساخته است ؟
دارائى او جواب مى دهد: تو از من (فقط) كفن خودت بر بردار!
(آن شخص چون از دارائى نااميد مى شود) روبه فرزندانش مى كند و مى گويد: به خدا قسم كه من شما را دوست مى
داشتم و از شما نگهدارى مى كردم ، چه كمكى از شما ساخته است ؟ آنها جواب مى دهند: ما (فقط) تو را
تاگودال قبر و هنگام دفن همراهى مى كنيم .
سپس روبه اعمال خود مى كند و مى گويد: به خدا كه من نسبت به تو بى رغبت بودم و تو بر من سنگين بودى ،
اعمالش جواب مى دهد: من همدم تو هستم چه در قبر و چه هنگام قيامت تا اينكه من و تو با هم در مقابل
خداوند قرار بگيريم .(277)