اسلام و کثرت گرایی دینی نسخه متنی

قرآن نه صرفاً مردم عربستان قرن هفتم بلكه تمام بشريت است، از دريافت خود پيامبر از رسالت خويش فهميده مي شود، هنگامي كه سفيراني را همراه با نامه به ايران و روم اعزام كرد و دعوت جهاني و عام به اسلام را علني كرد.

براي نمونه مي توان به نامه زير كه گفته مي شود به هراكليوس امپراطور روم نوشته شده اشاره كرد:بسم الله الرحمن الرحيم از: محمد بنده خدا و فرستاده او به: هراكليوس، بزرگ روم سلام بر كساني كه پيرو هدايت اند.

من تو را به اسلام دعوت مي كنم. اگر تسليم شوي، به سود توست، زيرا اگر تسليم خدا شوي، خداوند دو پاداش به تو مي دهد. ولي اگر روي برگرداني، گناه همه رعايا به گردن توست. «قُلْ يَا أَهْلَ الْكِتَابِ تَعَالَوْاْ إِلَى كَلَمَةٍ سَوَاء بَيْنَنَا وَبَيْنَكُمْ أَلاَّ نَعْبُدَ إِلاَّ اللّهَ وَلاَ نُشْرِكَ بِهِ شَيْئًا وَلاَ يَتَّخِذَ بَعْضُنَا بَعْضاً أَرْبَابًا مِّن دُونِ اللّهِ فَإِن تَوَلَّوْاْ فَقُولُواْ اشْهَدُواْ بِأَنَّا مُسْلِمُونَ» (آل عمران: 64).

(مهر:) محمد رسول الله. (1) اين نامه نه تنها نشان مي دهد كه پيامبر(ص) دعوت خود را دعوتي جهاني مي دانست كه نبايد آن را به بافت فرهنگي خاصي منحصر كرد بلكه مبين اين نكته هم هست كه پيامبر(ص) پيام قرآن را نيز جهاني و عام مي دانست كه نه تنها روي سخن او با اهل كتاب شبه جزيره عربستان، بلكه با مردم سرزمين هاي دور دست نيز هست.

1 - مجموعه محمد حميد الله، الوثائق السياسية، بيروت، دارالنفاس، 1987، ص

107 -

110 .