لطفا منتظر باشید ...
4 . پساتجدد
تعدادي از منتقدين اخير كه ديدگاه آنها به وسيله پيتر دوناوان(1) ارائه و نقد شده است، به تشابه بين کثرت گرايي ديني و ليبراليسم سياسي توجّه كرده و هر دوي آنها را به هواداري از پساتجدد رد مي کنند. هر دو ديدگاه متضمن مصالحه،(2) سازشكاري(3) و دست كشيدن از سنتها هستند. برخي از متفكران محافظه كار مسيحي کثرت گرايي ديني را به موجب تضعيف آموزه هاي تثليت و تجسد مردود مي دانند. همان طور كه ليبراليسم سياسي قدرت سياسي كليسا را تضعيف مي کند، کثرت گرايي ديني نيز آموزه هاي كليسا را تضعيف مي کند.يورگن، مولتمان(4) نيز کثرت گرايي در دين را نظير مصرف گرايي در جامعه غربي مي داند و آن را متهم به داشتن نوعي «تسامح سركوبگرانه»(5) مي کند. تسامحي كه هر چيزي را كه امكان ذهني داشته باشد مجاز مي داند ولي به هر واقعيت عيني اي كه به وسيله نمادهاي ديني قابل دسترسي باشد، به ديده ترديد مي نگرد. (6) بسياري از منتقدان از جمله دوناوان اعلام مي کنند كه با نقدهاي1 - Pete Donovan "The Intole ance of Religious Plu alism" Religious Studies 29 1993 pp.217229 .2 - comp omise 3 - accommosation 4 - Ju gen Moltmann 5 - ep essive tole ance 6 - همان، 218، دوناوان اينجا ديدگاه مولتمان را كه در كتاب زير آمده است معرفي مي کند: Ch istian Uniqueness Reconside ed Gavin D'Costa ed.Ma yknoll: O is 1990 .
